بررسی تاثیر فرآیندهای رسوبی و دیاژنزی بر توزیع گونه های سنگی مخزنی در مخازن کربناته: مطالعه موردی از سازند سروک در میادین فروافتادگی دزفول

سازند سروک یکی از مخازن مهم نفتی در نواحی جنوب و جنوب غرب ایران به شمار می رود. مطالعه حاضر بر پایه تلفیق نتایج بدست آمده از مطالعات پتروگرافی (رخساره و دیاژنز) با داده های پتروفیزیکی (لاگ های چاه پیمایی) و مخزنی (تخلخل-تراوایی مغزه) به منظور بررسی عوامل کنترل کننده کیفیت مخزنی در سازند سروک انجام گرفته است. استفاده از روش شاخص زون جریان (FZI) منجر به شناسایی 10 واحد جریانی هیدرولیکی گردید. همچنین براساس روش لورنز 12 واحد مخزنی و غیرمخزنی (تله ای و سدی) در این سازند تفکیک گردید. در نهایت، رخساره های غالب و فرآیندهای دیاژنزی رایج در واحدهای جریانی و واحدهای مخزنی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه نشان می دهد که رخساره های رودیستی متعلق به واریزه های ریفی و رخساره های دانه غالب پشته های زیرآبی با غلبه فرآیندهای دیاژنز جوی نظیر انحلال گسترده، با کیفیت ترین افق های مخزنی را در سازند سروک پدید آورده اند. از دیدگاه چینه نگاری سکانسی، این واحدهای مخزنی اغلب در دسته رخساره پسرونده (RST) و در زیر مرزهای ناپیوستگی (SB) ناشی از رخنمون های قدیمه تمرکز یافته اند. بر خلاف این، رخساره های گل غالب، فشرده شده و سیمانی شده متمرکز در دسته رخساره پیشرونده (TST) و اطراف سطوح بیشینه سیلابی (MFS) که دور از مرزهای سکانسی قرار دارند، افق های غیرمخزنی سازند سروک را تشکیل داده اند