تاثیر محدودیت آبی و غذایی بر صفات فیزیولوژیکی و عملکردی بره های لری- بختیاری و آمیخته آن ها

مقدمه و هدف:

 در حال حاضر آمیخته گری گوسفندان بومی دنبه دار با گوسفندان پرتولید شناخته شده بدون دنبه به عنوان یک راه کار سریع با هدف افزایش تولید و تولیدمثل، و کاهش دنبه گوسفندان بومی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین، انجام مطالعات مقایسه ای در مورد عملکرد حیوانات بومی و آمیخته در محیط های مختلف برای صنعت پرورش گوسفند ضروری است.

این مطالعه در فصل تابستان و با استفاده از تعداد 20 راس بره لری-بختیاری (لری) و 20 راس بره نسل اول آمیخته لری-بختیاری×رومانف (آمیخته) با میانگین وزن 2/5±31/6 کیلوگرم در هشت تیمار با پنج تکرار برای هر یک از تیمارها در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایه فاکتوریل 2×2×2 شامل نژاد (لری و آمیخته)، آب (آب آزاد و محدودیت آبی)،  غذا (غذای آزاد و محدودیت غذایی) انجام شد. حیوانات بدون محدودیت دسترسی آزادی به آب و خوراک داشتند در حالی که حیوانات دارای محدودیت آبی تنها یک ساعت در روز دسترسی آزادی به آب داشتند و بره  های دارای محدودیت غذایی نیز تنها 0/45 تا 0/65 درصد وزن بدن خود تغذیه شدند. بعد از شش هفته اعمال تیمارها، بره ها کشتار شده و صفات لاشه اندازه گیری شدند.

محدودیت غذایی در مقایسه با آب و نژاد صفات اندازه گیری شده را به طور گسترده ای تحت تاثیر خود قرار داده است و به طور معنی داری باعث کاهش دمای رکتوم، نرخ تنفسی، آب مصرفی، وزن نهایی، وزن لاشه، وزن قطعات لاشه و اندام های داخلی، دنبه، چربی احشایی، کل چربی بدن، وزن و حجم بیضه شد (0/01 ≥p)، در حالی که نسبت آب به خوراک و بازده لاشه بدون دنبه را افزایش داد (0/007 ≥p). محدودیت آبی اثرات به مراتب کمتری نشان داد و باعث افزایش معنی دار تفاوت بیشینه و کمینه دمای رکتوم در هر دوره (0/05 =p)، و کاهش آب مصرفی (0/0001 =p) شد، اما تاثیری روی سایر شاخص های عملکردی، فیزیولوژیکی، و لاشه نداشت. آمیخته گیری نیز به طور معنی داری باعث کاهش چربی دنبه و کل لاشه (0/0001˂p) و افزایش چربی احشایی، بازده بدون دنبه، نسبت قطعات لاشه، و وزن و حجم بیضه شد (0/01 ≥p)، اما تاثیری روی سایر صفات نداشت.

 نتیجه گیری:

 به طور کلی، حیوانات آمیخته در شرایط خوراک آزاد (صرف نظر از نوع دسترسی به آب) به واسطه چربی لاشه کمتر و بلوغ زودرس تر عملکرد بهتری از حیوانات لری داشتند، اما در شرایط محدودیت غذایی شدید، تفاوت معنی داری بین دو نژاد مشاهده نشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت استفاده از حیوانات آمیخته نسل اول در تمامی شرایط به دلیل چربی کمتر لاشه و بلوغ سریع تر می تواند باعث سالم تر شدن لاشه و کاهش فاصله نسل شود.