تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی بر سطوح پلاسمایی پروتئین های Sirt1 و Sirt3 مردان سالمند غیر فعال

پروتیین‌های سیرتویین در فرآیندهای متابولیک و هموستازی بدن درگیر می‌شوند و با فشار اکسایشی ناشی از سالمندی و بیماری‌های مربوط به سن مرتبط هستند. تغییرات این پروتیین‌ها در سالمندی و تاثیر فعالیت بدنی بر آنها کمتر مورد بررسی قرار گرفته است، از این رو هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی بر سطوح پلاسمایی پروتیین‌های سیرتویین 1 و سیرتویین 3 مردان سالمند غیر‌ فعال بود.

در این تحقیق 20 مرد سالمند غیر فعال با دامنه سنی 70-60 سال به صورت نمونه‌گیری در‌ دسترس انتخاب و به روش تصادفی ساده به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. جهت بررسی تاثیر سالمندی بر سطوح پلاسمایی پروتیین‌های سیرتویین 1 و سیرتویین 3، 10 مرد جوان غیر‌ فعال به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته تمرین تناوبی با شدت متوسط 50 درصد ضربان قلب ذخیره بر اساس اصل اضافه‌بار بود. سطوح پلاسمایی پروتیین‌های سیرتویین 1 و سیرتویین 3، در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. جهت مقایسه پیش‌آزمون از آزمون تحلیل واریانس یک راهه (آنوا) و مقایسه پس‌آزمون دو گروه سالمند تمرین و سالمند کنترل از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.

تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که سطوح پلاسمایی پروتیین‌های سیرتویین 1 و سیرتویین 3 در گروه‌های سالمند نسبت به گروه جوان به طور معنی‌داری کمتر بودند (05/0>P). همچنین بر اثر هشت هفته تمرین تناوبی سطوح پروتیین‌های فوق به طور معنی‌داری افزایش یافت (05/0>P).

نتیجه‌گیری: 

با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می‌رسد که تمرین تناوبی با شدت متوسط با افزایش پروتیین های sirt1 و sirt3، می‌تواند فشار اکسایشی ناشی از سالمندی را کاهش دهد و منجر به افزایش دفاع آنتی‌اکسیدانی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان شود.