مروری بر گیاه ریحان (Ocimum basilicum L) و مکانیسم اثر آن بر دیابت نوع 2

مقدمه:

 دیابت شیرین یک بیماری متابولیک مزمن با عوارض تهدیدکننده زندگی مانند رتینوپاتی دیابتی، نارسایی کلیه و بیماری های قلبی عروقی است. متفورمین، گلی بنکلامید، آکاربوز، امپاگلیفلوزین، سیتاگلیپتین و رپاگلینید رایج ترین داروها در کاهش گلوکز خون هستند. داروهای کاهنده قند خون دارای عوارض جانبی مانند هیپوگلیسمی شدید، آسیب به سلول های کبدی، اسیدوز لاکتیک، نقایص عصبی دایمی، اختلالات گوارشی، سردرد و سرگیجه هستند. از این رو، استفاده از راهکارهای ایمن و موثر برای کاهش گلوکز خون در مدیریت دیابت و بیماری های مرتبط با آن ضروری است. بنابراین در سال های اخیر گیاهان دارویی به دلیل اثرات درمانی گسترده در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفته اند. ریحان (O. basilicum) یکی از گیاهان دارویی با خاصیت ضد دیابت است. هدف این مقاله مروری بر اثرات ریحان بر دیابت نوع 2 است.

گیاه ریحان از طریق مکانیسم های مختلف نقش مهمی در کنترل دیابت دارد. از جمله: مهار تولید گلوکز در کبد، افزایش سنتز گلیکوژن، کاهش گلوکونیوژنز و گلیکوژنولیز، تحریک ترشح انسولین از پانکراس، و مهار آنزیم های آلفا گلوکوزیداز و آلفاآمیلاز. بنابراین ریحان و ترکیبات فعال بیولوژیکی آن مانند فلاونوییدها، آلکالوییدها و پلی فنول ها به عنوان عوامل ضد دیابتی قوی عمل می کنند.