بهبود رشد و خصوصیات فیزیولوژیک زیره سبز (Cuminum cyminum L.) با تلفیق ورمی‏ کمپوست و کود زیستی در فواصل مختلف آبیاری

رویکرد جهانی در تولید محصولات کشاورزی به سمت افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاهان دارویی از طریق روش‏های مدیریتی نظیر کاربرد کودهای زیستی و کاهش مصرف کودهای شیمیایی می‏باشد.

مواد و روش‏ها: 

این پژوهش به صورت اسپلیت‏پلات در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان فسا در سال 1399 انجام گردید. فاکتور اول فواصل آبیاری شامل 25، 50 و 75 درصد تخلیه رطوبت قابل استفاده و فاکتور دوم شامل 100 درصد کود شیمیایی مورد نیاز، 10 تن در هکتار ورمی‏کمپوست، 10 تن در هکتار ورمی‏کمپوست همراه با کود زیستی سوپرنیتروپلاس، کود زیستی سوپرنیتروپلاس و ‏شاهد (بدون کود) بود.

یافته‏ ها: 

نتایج نشان داد که در سطح 25 درصد تخلیه رطوبتی، بیشترین نیتروژن برگ، محتوای کلروفیل a و عملکرد بیولوژیک در 100 درصد نیاز شیمیایی بدست آمد. اما در 50 درصد تخلیه رطوبتی، بیشترین مقدار صفات فوق در ورمی‏کمپوست همراه با کود زیستی بود که نسبت به 100 درصد نیاز شیمیایی اختلاف معنی‏داری نشان نداد. کود زیستی سبب افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز شد. همچنین کود شیمیایی و ورمی کمپوست به همراه کود زیستی به ترتیب سبب افزایش 8 و 12 درصدی عملکرد دانه نسبت به شاهد گردید. مصرف به تنهایی کود زیستی سبب افزایش درصد اسانس زیره سبز شد، اما کمترین آن در کاربرد 100 درصد نیاز شیمیایی و شاهد مشاهده شد.

نتیجه‏ گیری: 

در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که ورمی‏کمپوست و کود زیستی در اکثر موارد قابل رقابت با تیمار کود شیمیایی بوده، به خصوص با افزایش تنش خشکی تاثیر بیشتری را نشان دادند.