ارزیابی تنوع زیستی محصولات کشاورزی در استان مازندران

اهداف:

 این تحقیق با هدف بررسی وضعیت تنوع زیستی محصولات زراعی و باغی در استان مازندران انجام گرفت.

داده های مورد نیاز شامل سطح زیر کشت مهم ترین گیاهان زراعی و باغی در 19 شهرستان استان مازندران طی سال های 93-1377 توسط سالنامه آماری وزارت جهاد کشاورزی و مصاحبه حضوری با کارشناسان جهاد کشاورزی شهرستان ها جمع آوری شد. شاخص های شانون- واینر، مارگالف، منهینیک، غالبیت سیمپسون و یکنواختی گونه ها با استفاده از رابطه های مربوطه محاسبه شد.

بیشترین شاخص مارگالف بین محصولات زراعی در شهرستان های بهشهر، رامسر و ساری، به ترتیب 30/1، 27/1 و 13/1 و کمترین آن در محمودآباد، تنکابن و نوشهر به ترتیب 35/0، 48/0 و 64/0 بدست آمد. بین محصولات باغی، بیشترین مقدار این شاخص در محمود آباد، چالوس و بهشهر به ترتیب 60/3، 35/3 و 25/3 و کمترین آن در تنکابن، جویبار و میان دورود به ترتیب 15/2، 23/2 و 61/2 مشاهده شد. همچنین بیشترین شاخص سیمپسون بین محصولات زراعی در میان دورود، نکا و ساری به ترتیب 76/0، 73/0 و 72/0 محاسبه شد.

تنوع محصولات کشاورزی استان مازندران در دوره آماری مورد بررسی، کاهش یافته است. در اغلب شهرستان ها بیشترین سطح زیر کشت گیاهان زراعی به برنج، گندم و جو اختصاص داشت. به نظر می رسد با ایجاد زیرساخت های مناسب و آموزش و تشویق کشاورزان به تولید محصولات متنوع کشاورزی، می توان زمینه استفاده از خدمات تنوع زیستی را در بوم نظام های کشاورزی فراهم کرد.