تاثیر کاربرد کودهای شیمیایی، سبز و ورمی کمپوست بر عملکرد دانه، کمیت و کیفیت روغن کلزا

این آزمایش بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در شهرستان میاندوآب در سال های 1398 و 1399 اجرا گردید. تیمارها شامل شاهد (عدم کاربرد کود)، کاربرد کود شیمیایی، کشت خالص جو (Hordeum vulgare L.)، کشت خالص نخود فرنگی (Pisum sativum L.)، 75 درصد نخود فرنگی+ 25 درصد جو، 50 درصد نخود فرنگی+ 50 درصد جو و 25 درصد نخود فرنگی+ 75 درصد جو و ورمی کمپوست بودند. بیشترین تعداد دانه در خورجین، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک با کاربرد کود شیمیایی بدون تفاوت معنی دار با تیمار کود سبز 50 درصد نخود فرنگی+ 50 درصد جو بدست آمد. علاوه بر این، بیشترین میزان درصد و عملکرد روغن در تیمار کود سبز 50 درصد نخود فرنگی+ 50 درصد جو بدست آمد و بعد از آن در تیمار کود سبز 75 درصد نخود فرنگی+ 25 درصد جو مشاهده شد. آنالیز شیمیایی روغن دانه مشخص کرد در همه تیمارها اولییک اسید، لینولییک اسید و پالمیتیک اسید غالب ترین ترکیبات روغن دانه بودند. به طوری که، بیشترین درصد اسید اولییک (43/92) با کاربرد کود سبز 50 درصد نخود فرنگی+50 درصد جو حاصل شد. همچنین بیشترین درصد لینولییک اسید (07/6) با کاربرد کود آلی ورمی کمپوست مشاهده شد. در حالی که بیشترین درصد پالمیتیک اسید (38/3) به تیمار کود سبز 25 درصد نخود فرنگی+ 75 درصد جو تعلق داشت. به طور کلی بیشترین و کمترین اسیدهای چرب غیراشباع به ترتیب در تیمارهای کود سبز 50 درصد نخود فرنگی+50 درصد جو و 25 درصد نخود فرنگی+ 75 درصد جو حاصل شد.