اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر سخت رویی و سازگاری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی دزفول

زمینه و هدف:

 وضعیت اجتماعی جامعه به سمتی پیش رفته است که میزان تنش های ورود به محیط های آموزشی به ویژه دانشگاه بیشتر شده است. در حوزه روان شناختی درمان شناختی- رفتاری در کنترل استرس و تعارضات در افراد از مداخلات مهم می باشد. مطالعه حاضر با هدف تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر سخت رویی و سازگاری فردی- اجتماعی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی دزفول انجام شده است.

مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه های آزمایش و کنترل می باشد. دانشجویان (200 دانشجو) با روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (100 نفر گروه آزمایش و 100 نفر کنترل) تقسیم شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسش نامه های استاندارد سخت رویی کوباسا و سازگاری دانشجویان انجام گردید. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 27 و به کارگیری آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند.

در مرحله پس از آموزش درمان شناختی- رفتاری بین میانگین نمره کل سخت رویی، سازگاری و ابعاد آنها در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود داشت (0/05>P). این تفاوت ها در مرحله پیگیری بعد از 4 ماه از مداخله نیز برقرار بود (0/05>P).

درمان شناختی- رفتاری بر میزان سخت رویی و سازگاری دانشجویان تاثیر مثبت دارد و می توان از این شیوه درمانی برای ارتقای سلامت و بهداشت روانی دانشجویان استفاده کرد. پیشنهاد می شود این رویکرد آموزشی- درمانی در مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی دانشجویی استفاده شود.