مدل سازی عوامل موثر بر تغییرات کاربری اراضی شهری کلان‎شهر اهواز

امروزه تغییر کاربری اراضی به چالش بسیار مهم در بسیاری از کشورها تبدیل شده است که همگام با رشد شتابان شهری و تحت تاثیر روند شهرنشینی و نیاز شهروندان به کاربری‎های متنوع، تغییر کرده است و روند این تغییرات فرایندی است که منجر به ایجاد درک صحیح از نحوه تعامل انسان و محیط طبیعی شده است و این مسیله در مناطق حساس شهری از اهمیت بیشتری برخوردار است. در همین راستا هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر تغییرات کاربری اراضی شهری کلان‎شهر اهواز است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش بررسی در آن، توصیفی تحلیلی است. حجم نمونه بر اساس نرم‎افزار سمپل پاور، 200 نفر برآورد گردیده است. جهت تجزیه وتحلیل پرسشنامه‎ها از نرم‎افزارهای مختلف آماری همچون، SPSS 27 و Amos 24 و با روش های آماری مدل سازی معادلات ساختاری و آزمون T تک‎نمونه‎ای صورت گرفته است. نتایج این پژوهش باتوجه به مدل مفهومی آزمون نشان می‎دهد که رابطه قوی و معنی‎داری بین چهار عامل سیاسی - حقوقی، کالبدی، اجتماعی - جمعیتی و اقتصادی با تغییر کاربری اراضی مشاهده. شده است (05/0> p) و شاخص های برازش مدل نیز نشان از برازندگی و تناسب داده‎ها با مدل مفهومی و در نتیجه تایید مدل است. همچنین آزمون تی تک‎ نمونه‎ ای به ‎منظور بررسی میانگین‎ها نشان داد که بالاترین میانگین و در نتیجه بیشترین تاثیر بر تغییر کاربری اراضی به ترتیب مربوط به عامل اقتصادی، عامل کالبدی، عامل اجتماعی - جمعیتی و عامل سیاسی - حقوقی بوده است. بر اساس نتایج می‎توان گفت تاثیر عامل‎های اقتصادی و کالبدی را زیاد دانست و عامل ‎های اجتماعی - جمعیتی و سیاسی - حقوقی تاثیر متوسطی بر تغییر کاربری اراضی شهری دارند.