اثرات هم افزا یی نورآدرنالین، سروتونین و اکسی توسین با نسفاتین در کنترل مرکزی اخذ غذا در جوجه های گوشتی

 تعدیل اشتها مجموعه ای از مکانیسم های پیچیده فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد. نورآدرنالین، سروتونین و اکسی توسین نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان دارند. از طرفی نسفاتین اخذ غذا در پرندگان را کاهش می دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات سینرژیست نورآدرنالین، سروتونین و اکسی توسین با نسفاتین بر رفتار تغذیه ای در جوجه های گوشتی 5 روزه صورت گرفته است.

تعداد 144 جوجه به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. هر آزمایش شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار بود. در همه آزمایش ها، پرندگان پس از 3 ساعت محرومیت غذایی تزریق داخل بطنی مغزی ‎محلول رقیق کننده یا ‏محلول دارویی را دریافت کردند. مصرف غذا بر اساس درصد وزن بدن ‎اندازه گیری شد. در آزمایش اول: سرم فیزیولوژی، نورآدرنالین، نسفاتین و نورآدرنالین به همراه نسفاتین تزریق شد. در آزمایش دوم: سرم فیزیولوژی، سروتونین، نسفاتین و سروتونین همراه با نسفاتین تزریق شد.‏ در آزمایش سوم: سرم فیزیولوژی، اکسی توسین، نسفاتین و اکسی توسین به همراه نسفاتین تزریق شد.

نتایج نشان داد که تزریق همزمان نورآدرنالین و نسفاتین، سروتونین و نسفاتین و همچنین اکسی توسین و نسفاتین به کاهش معنی دار اخذ غذا منجر‏ شد (‏05/0 > ‏P) 

با توجه به نتایج، احتمالا یک اثر سینرژیستی بین نورآدرنالین، سروتونین و اکسی توسین با نسفاتین در کنترل اخذ غذا در جوجه های  گوشتی وجوددارد.