تاثیر ورزش هوازی بر اجرای تکلیف دوگانه و کارکرد اجرایی در میان بیماران اسکیزوفرنی مرد با اختلال افسردگی

هدف:

 توانایی راه رفتن و اجرای تکالیف شناختی به صورت همزمان یک وجه مهم از زندگی روزمره است. هدف این مطالعه بررسی اثر ورزش هوازی بر راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه و کارکردهای اجرایی در بیماران اسکیزوفرنی مرد با اختلال افسردگی بود.

روش شناسی:

 این کارآزمایی بالینی غیر تصادفی با گروه کنترل، تاثیر 12 هفته ورزش هوازی را  بر راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه و کارکردهای اجرایی 23 بیمار اسکیزوفرنی مرد با اختلال افسردگی را بررسی کرد. بیماران به طور همگن (بر اساس سن و نمره MMSE، و نمره افسردگی) در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه ورزش هوازی، 12 هفته، 3 جلسه در هفته، به مدت 1 ساعت (در کل36 جلسه ، 2160 دقیقه) برنامه ورزش هوازی را انجام دادند. داده های پیش آزمون و پس آزمون به دست آمدره تجزیه و تحلیل شد. داده های پیش آزمون و پس آزمون به دست آمده از طریق آزمون های ان بک و دسته بندی کارت های ویسکاسین با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها نشان داد دو گروه در  سرعت راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند (0.05≥P). همچنین بین گروه ورزش هوازی  و گواه در نمرات پس آزمون حافظه کاری و توجه انتقالی تفاوت معناداری وجود داشت.

بحث و نتیجه گیری:

 برحسب نتایج حاصل ازاین پژوهش، ورزش هوازی باعث تقویت کارکردهای اجرایی و  بهبود سرعت راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه شد. بنابراین پیشنهاد می شود ورزش هوازی در برنامه های توانبخشی بیماران اسکیزوفرنی گنجانده شود.