تاثیر آموزش بخشش بر ادراک از شکست در دختران والیبالیست

هدف این مطالعه، بررسی اثر آموزش بخشش بر ادراک از شکست بازیکنان والیبال لیگ دسته دو سطح شهراصفهان بود.

روش شناسی:

 در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 24نفر از بازیکنان لیگ دسته 2 شهر اصفهان که حداقل یک بار شکست راتجربه کرده اند را انتخاب نموده و پس از اجرای پیش آزمون آن ها را به صورت تصادفی در قالب دو گروه آزمایش وکنترل قرار دادیم. پس از اجرای پروتکل و آموزش بخشش به بازیکنان مربوطه پس آزمون مشابه با پیش آزمون انجام گرفت. از مقیاس گرایش به بخشش (HFS) و پرسشنامه ی سبک اسنادی ورزشی (SASS) استفاده شد. در این پژوهش از آمار توصیفی برای تعیین شاخص های مرکزی (میانگین) و پراکندگی (انحراف استاندارد) و آزمون شاپیرو ویلک به منظور تشخیص طبیعی بودن داده های مربوط به متغیرهای پژوهش استفاده شده وبرای تجزیه وتحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های آمار استنباطی نظیرtبرای گروه های مستقل استفاده شد.

یافته ها:

یافته های پژوهش حاضر نشان داد که آموزش بخشش بر ادراک از شکست با اسناد های بیرونی- درونی (02/0)، پایدار- ناپایدار (00/00)،کلی اختصاصی (007/.) به طور معناداری موثر بوده و منجر به تغییر اسناد بیرونی به درونی، پایدار به ناپایدار و کلی به اختصاصی گردیده است (05/0≤p) این در حالیست که این متغیر بر ادراک از شکست با اسنادهای کنترل پذیر- کنترل ناپذیر، بیرونی و درونی و عمدی و غیر عمدی اثر معناداری نداشته وتغییری در سبک اسناد دیده نشده است.

احتمالا آموزش بخشش، ادراک از شکست ورزشکاران را با اسناد درونی- بیرونی، پایدار- ناپایدار وکلی- اختصاصی تغییر می دهد و به شکل سازنده ای ادراک بازیکن والیبال از شکست را تحت تاثیر قرار خواهد داد.