کیفیت مراقبت از راه های هوایی در بیماران ضربه مغزی در بخش اورژانس بیمارستان باهنر کرمان

ضربه مغزی مساله ای مهم در سطح جامعه به شمار می رود. عوارض به جا مانده و ضایعات بیشتر به علت عوارض ثانویه ایجاد می شود. اولین و مهمترین عامل مورد بررسی در این بیماران وضعیت تنفس می باشد. اغلب به دلیل نارسایی در راه های هوایی و کاهش تهویه هیپوکسی بافت مغزی در آن ایجاد می شود. با افزایش پیشرونده تعداد بیماران ضربه مغزی و اهمیت حیاتی این عضو، رعایت نکات مراقبتی و پرستاری را ایجاب می کند. موسسه بیهوشی بروک طی چندین سال متوالی وضعیت راه های هوایی را بررسی نموده؛ اما در ایران تنها در سال 1373 طی مطالعه ای در تهران وضعیت پرستاری راه های هوایی بررسی شده است.
هدف از مطالعه حاضر بررسی کیفیت مراقبت از راه های هوایی در بیماران ضربه مغزی بخش اورژانس بیمارستان شهید باهنر کرمان بوده است.
پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی و مقطعی است که در زمستان 1382 بر روی تعداد 384 بیمار ضربه مغزی بستری در اورژانس بیمارستان شهید باهنر کرمان به منظور تعیین چگونگی مراقبت از راه های هوایی بیماران ضربه مغزی انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات چک لیست مشاهده ای مشتمل بر 15 معیار مراقبتی است که روایی و پایایی آن تایید گردیده است و برای تهیه اطلاعات دموگرافیک می باشد.
نتایج نشان داده است که 5/86 درصد مراجعه کنندگان مرد در نوبت کاری صبح و در گروه سنی 24-20 سال قرار داشته اند و به علت اصابت ضربه و صدمه به صورت بسته مراجعه نموده اند که با مطالعه مؤسسه ادن بروک در 1997 هماهنگی دارد. بیشترین میزان مراقبت مطلوب 5/98 درصد مربوط به نحوه اکسیژن تراپی و کمترین کاربرد صحیح 9% مربوط به رعایت اصول استریل در ساکشن حلق و تراشه می باشد.
می توان چنین نتیجه گیری کرد که به دلیل ترومای متعدد در مردان کیفیت مراقبت از بیماران زن وضعیت مطلوب تری داشته و در مراقبت از راه های هوایی طبیعی وضعیت سر و گردن؛ مصرف اکسیژن: رعایت نکات ایمنی، کنترل تعداد تنفس، توجه به بازبودن لوله تراشه، وضعیت مراقبت نامطلوب بوده است و بهبود آن پیشنهاد می گردد.