کودک همسری: رویکردی پدیدار شناسانه

کودک همسری از جمله موضوعات حساس و قابل بحث در حوزه علوم انسانی در دنیای امروز است که به صورت موضوع بین رشته ای قابل بررسی است. پژوهش های کیفی که بتواند این پدیده را عمیقا و از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار دهد، اندک است. از این جهت، پژوهش حاضر با هدف بررسی پدیدارشناسانه کودک همسری انجام گرفت.

این تحقیق از نوع پژوهش های کیفی و مبتنی بر رویکرد پدیدارشناسی است. اطلاعات با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و از 15 نفر از اقشار مختلف جامعه گردآوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش پدیدار شناسی اسمیت استفاده شد که طی آن 4 مضمون اصلی و 26 مضمون فرعی از داده ها استخراج گردید.

یافته‌ها: 

نتایج نشان داد که در برخی مضامین فرعی نظیر تعریف، پیامدها و علل کودک همسری، بین تجربیات زیسته افراد با پیشینه تا حدودی همسویی وجود دارد؛ ولی در راهکارهای ارایه شده نتایج متفاوتی دیده می شود.

نتیجه‌گیری:

 افراد بنا به ترجیحات شخصی خود راهکارهای مختلفی برای والدین و جامعه و خود جوانان در حوزه رفع چالش های کودک همسری پیشنهاد کرده اند. در این میان توجه به شرایط بومی، استفاده از ابزار فرهنگ سازی و وجود سازوکار رسمی برای اهمیت دهی به رضایت افراد در ازدواج جایگاه مهمی دارد. نتایج حاصل از این پژوهش راهگشای تحقیقات بیشتر در حوزه مسایل مربوط به ازدواج و اثرات فردی و اجتماعی آن خواهد بود.