تاثیر آموزش خود مراقبتی براساس نظریه اورم بر کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به سندروم نفروتیک

عوارض ناشی از سندرم نفروتیک باعث کاهش کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به این بیماری می گردد. با توجه به اینکه آموزش خودمراقبتی با احتمال کاهش مرگ و میر و بهبود پیامدهای بیماری همراه می باشد، لذا هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر ارتقاء کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک بوده است.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی 60 کودک 18-7 ساله مبتلا به سندرم نفروتیک به روش تصادفی به دو گروه مساوی آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابزارگرداوری داده ها شامل: فرم اطلاعات دموگرافیک  و پرسشنامه ی خلاصه شده ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی [1] بود. اعضای گروه مداخله 2 جلسه 60 دقیقه ای، آموزش خودمراقبتی براساس نظریه اورم دریافت کردند. نتایج مداخله بعد از یک ماه توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین نمره ی کیفیت زندگی والدین در گروه آزمون و کنترل، قبل از مداخله، به ترتیب 74/3 ± 36/51 و 52/4 ± 46/51 بود که اختلاف معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0 <P). لیکن یک ماه پس از مداخله در گروه آزمون این رقم  به 26/3 ± 90/99 و در گروه کنترل به 27/9 ± 20/51 رسیده بود که بر اساس آزمون من ویتنی یو (05/0 >P) اختلاف معناداری بین دو گروه مشاهده شد.

آموزش خودمراقبتی براساس نظریه اورم بر ارتقاء کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک موثر بود. این نتایج در یک ماه بعد از مداخله آموزشی نیز تداوم داشت، لذا می تواند به عنوان روش مکمل و اثربخش در افزایش کیفیت زندگی والدین این گروه از بیماران مورد استفاده قرار بگیرد.