طراحی و اعتباریابی برنامه والد-کودک مبتنی بر نظریه های بین فردی برای کودکان با مشکلات سلوک دارای تمایلات بی رحمی بی عاطفگی: یک پژوهش کیفی

 پاسخ‌دهی کمتر گروه تمایلات بی‌رحمی‌بی‌عاطفگی به مداخلات درمانی موجود موجب شده است تا حوزه درمان از حیطه‌های بسیار پرچالش‌ تلقی شود. هدف از انجام این پژوهش، طراحی برنامه والد-کودک براساس نظریه‌های بین‌فردی برای کودکان با مشکلات سلوک با تمایلات بی‌رحمی‌بی‌عاطفگی و اعتباریابی آن بود.

روش‌بررسی: 

این مطالعه پژوهشی کیفی با رویکرد تحلیل محتوای استقرایی بود. جامعه پژوهشی را تمامی متون چاپ‌شده بین سال‌های 1945تا2020 مرتبط با نظریه‌های سالیوان، آدلر، بالبی، وینیکات، بیبه و لاکمن تشکیل دادند و نمونه‌گیری از آن به‌صورت هدفمند انجام شد. حجم نمونه مبتنی‌بر داده‌ها بود. مطالعه متون تا اشباع داده‌ها ادامه یافت که بیست مقاله بود. براساس مولفه‌های به‌دست‌آمده برنامه دوبخشی والد و کودک طراحی شد. بررسی روایی محتوایی برنامه با استفاده از دو ضریب نسبی روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) صورت گرفت.

یافته‌ها:

 براساس نظریه‌های بین‌فردی دو مولفه ارتباطی اصلی عاطفی شامل امنیت، تعلق، انعکاس و به‌اشتراک‌گذاری احساسات، نحوه پاسخ‌دهی به نیاز، همدلی و دلگرمی و نیز چهارچوب‌مدار شامل ناکامی، پیامدهای طبیعی و منطقی به‌دست آمد. براساس این مولفه‌ها برنامه دوبخشی والد و کودک در سی جلسه طراحی شد و مقادیر دو شاخص CVI و CVR حاکی‌از اعتبار خوب بسته طراحی‌شده بود.

نتیجه‌گیری: 

در این پژوهش یک برنامه والد-کودک براساس نظریه‌های بین‌فردی با قابلیت اجرا برای کودکان با مشکلات سلوک دارای تمایلات بی‌رحمی‌بی‌عاطفگی طراحی شد و از نظر متخصصان با اعتبار خوب ارزیابی شد.