بررسی عوامل بیماری لژیونر (لژیونلاها) در تجهیزات کمک درمانی، منابع آب آشامیدنی و محیطی اهواز

لژیونلا ها به طور وسیعی در منابع آبی محیط های طبیعی و منابع آبی ساخت انسان پراکنده شده و از طریق آئروسل های آلوده ناشی از این منابع از جمله چشمه های آب گرم، رودخانه ها، وسایل تهویه کننده، برجهای خنک کننده، استخرهای آبی و از این قبیل به انسان منتقل می شوند.
هدف از این بررسی، جداسازی و شناسایی عوامل لژیونلوز از تجهیزاتی است که به عنوان کمک درمانی یا به عنوان منبع آب آشامیدنی مورد استفاده قرار می گرفتند.
210 نمونه آب از تجهیزات کمک درمانی و منابع آبی مختلف در بیمارستان ها و سطح شهر اهواز جمع آوری و ازنظر وجود لژیونلا ها مورد بررسی قرار گرفتند. از جمله تجهیزات کمک درمانی و منابع نمونه گیری شده: انکوباتورهای نوزادان، یونیت های دندانپزشکی، بن ماری های 37 درجه آزمایشگاه، سیستم های خنک کننده بیمارستانی (ایرکاندیشن ها)، سیستم های لوله کشی آب، مخازن آب آشامیدنی و حوضچه های پارک ها ومیادین بودند. قسمتی از رسوب هر نمونه قبل و بعد از شست و شو با بافر اسیدی، به محیط های غیر انتخابی BCYE و محیط های انتخابی BMPA وMWY تلقیح شد. به منظور تعیین گونه های لژیونلا، کلنی های رشد یافته بر روی محیط های انتخابی، در صورت عدم رشد بر روی محیط های معمولی آزمایشگاهی، از طریق آزمایش های بیو شیمیایی مختلف، مورد شناسائی بیشتر قرار گرفتند.
از210 نمونه مورد بررسی، 14 سویه لژیونلا (6/6 درصد) جدا شد که پس از بررسی های بیشتر، 9 سویه آنها (63.3 درصد) به عنوان Legionella pneumophila و 5 سویه آن (7/35 درصد) تحت عنوان Legionella spp شناسایی شدند. بیشترین منابع آلوده در این تحقیق، یونیت های دندانپزشکی (با 19 درصد) و کمترین آنها شیرهای آب گرم و دوش های حمام (با 9/2 درصد) بود. از بن ماری های آزمایشگاهی، سیستم های خنک کننده و انکوباتورهای نوزادان نیز هر کدام 2 سویه و از بقیه منابع هر کدام یک سویه لژیونلا جدا شد.
نتایج این تحقیق بیانگر حضور گسترده عوامل بیماری لژیونر در تجهیزات کمک درمانی و منابع آبی مختلف و از جمله مخازن آب آشامیدنی است. با انجام تحقیقات اپیدمیولوژیکی بیشتر جهت شناسائی و درمان بیماران مبتلا به این بیماری و نیز کنترل منابع آبی آلوده، می توان از انتشار عوامل لژیونلایی جلوگیری نمود.