ارزیابی استدلال های برون گرایانه رایت و نونان علیه شکاکیت

پاتنم در استدلالی نشان می دهد که پذیرش برون گرایی معنایی مستلزم کذب فرضیه شکاکانه مغزهای درون خمره، و درنتیجه عدم موفقیت شکاک در اثبات مدعای خود خواهد بود. بااین حال استدلال پاتنم به لحاظ معرفتی دوری بوده و منتج نیست. مقاله حاضر به ارزیابی تلاش رایت و نونان در ارایه تقریری قابل قبول از استدلال پاتنم اختصاص دارد. بر اساس ارزیابی این استدلال ها مشخص شد که (1) استدلال های رایت و نونان در بهترین حالت تنها می توانند نشان دهند که من مغزی درون خمره نیستم اما بدون استفاده از مقدمه ای کمکی قادر به اثبات این مطلب نیستند که ما مغزهایی درون خمره نیستیم؛ (2) برخلاف ادعای رایت، این مقدمه استدلال او که در زبان مغزهای درون خمره عبارت «مغز درون خمره» به مغز درون خمره ارجاع نمی دهد، و نتیجه حاصل از آن، یعنی این که زبان من متفاوت از زبان مغزهای درون خمره است، منجر به دوری بودن استدلال او می شود؛ و (3) تلاش نونان برای مصون ماندن از اشکال دوری بودن منجر به حصول نتیجه مطلوب نشده و استدلال او نیز همانند استدلال رایت به لحاظ معرفتی دوری است.