چالش های منطقه راهبردی خلیج فارس از منظر ژئوپلیتیک زیست محیطی

 محیط زیست دریایی خلیج فارس به علت شرایط اکولوژیک خاصی که دارد و بهره گیری هایی که از این محیط و منابع آن می شود در معرض مخاطراتی به طور مستمر قرار گرفته است. اکنون، ژیوپلتیک پیوند عمیقی با مسایل زیست محیطی پیدا کرده است چرا که، دولت ها و ملت ها پی برده اند که برای به دست آوردن صلح و آرامش و از بین بردن منازعات میان خود مناسب ترین راهبرد، رعایت مسایل زیست محیطی می باشد. در این راستا، بسیاری از اندیشمندانی که نگران مسایل ژیوپلیتیک زیست محیطی هستند، معتقدند که تخریب ازن، تغییرات آب وهوایی و فرسایش محیطی، به آشفتگی مسایل سیاسی در سطح جهان منجر می شود؛ زیرا ریشه ی اغلب آنها فرامرزی بوده و بنابراین کنترل آنها نیز خارج از اراده ی سیاسی یک کشور است. بنابراین، بهتر است کشورها در ترسیم سیاست زیست محیطی خود، برای حل وفصل مناقشه های ژیوپلیتیکی پیش رو، چه در سطح ملی و منطقه ای و چه در سطح جهانی، به توافق های بین المللی توجه ویژه ای داشته باشند.

روش تحقیق:

 در همین راستا پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی –تحلیلی به روش اسنادی به بررسی اهمیت ژیوپلیتیک زیست محیطی خلیج فارس و اثرات آن بر امنیت ملی پرداخته و در نهایت راهکارهایی در جهت پایداری زیست محیطی خلیج فارس ارایه می دهد.

 خلیج فارس به عنوان یک اکوسیستم منحصر به فرد و نیز به عنوان یک آبراه حیاتی بین المللی علاوه بر آسیب های ناشی از تردد نفتکش ها و نیز استخراج نفت از فلات قاره، جنگ اول و دوم خلیج فارس و نیز به، لحاظ رشد شهر نشینی، توسعه فعالیت های صنعتی و بهر ه برداری غیر منطقی از منابع شدیدا در زیر فشار قرار دارد و این دریا به محل تخلیه حجم عظیمی از فاضلاب های شهری و صنعتی تبدیل شده است. لذا درجهت بهسازی و پاکسازی این اکوسیستم از آلودگی ها، همکاری های زیست محیطی کشورهای پیرامون خلیج فارس در جهت تصمیم گیری صحیح و راهبردی ضرورت داشته و همچنین رعایت دقیق قراردادهای بین المللی، جلوگیری از آلودگی دریایی و ترابری صحیح قوانین و ضوابط محیط زیست دریایی جزء ملزومات هستند.