شوراهای اسلامی شهر و روستا و تحقق حکمرانی خوب در ایران پس از انقلاب اسلامی (مورد مطالعه: شهر مشهد)

جوامع انسانی از روزگارانی بس دور برای سامان دهی به امورات عمومی و بهینه سازی تلاش ها و نیل به اهداف مشترک، دست اندکار تشکیل حکومت شدند و در طول تاریخ، شکل های مختلفی از حکمرانی را تشکیل داده اند. امروزه ماحصل تجارب بشری از شیوه های مختلف حکمرانی در چارچوب یک سری الگوها تیوریزه شده و عصاره و چکیده آنها در قالب مدل یا الگوی «حکمرانی خوب» عرضه شده است که راه های رسیدن به آن می تواند از یک جامعه به جامعه دیگر متفاوت باشد. بعد از انقلاب اسلامی، تشکیل شوراهای اسلامی به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای تحقق حکمرانی خوب مورد توجه قرار گرفت. حال با توجه به گذشت بیشتر از دو دهه از اجرای قانون شوراها و تشکیل نظام شورایی در ایران، سیوال اساسی این است که شوراهای اسلامی به عنوان شکلی از حکمرانی محلی، چقدر در تحقق شاخصه های حکمرانی خوب نقش داشته است. مقاله حاضر در پی پاسخگویی به این سیوال در محدوده شهر مشهد است و فرضیه اصلی آن این گونه مطرح شده است که عملکرد شوراهای اسلامی شهر مشهد سبب ارتقای بسیاری از شاخصه های حکمرانی خوب در سطح شهر مشهد شده است. با جمع آوری اطلاعات لازم به روش های مختلف کیفی و بررسی آن ها به روش توصیفی- تحلیلی، نقش شورای اسلامی شهر مشهد بر وضعیت مهمترین شاخصه های حکمرانی خوب از جمله مشارکت، عدالت، شفافیت، کارایی و اثربخشی، پاسخگویی مشخص گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد عملکرد شوراهای اسلامی شهر مشهد سبب ارتقای بسیاری از شاخصه های حکمرانی خوب در سطح شهر مشهد شده است.