تاثیر سبک های فرزندپروری بر طرحواره های ناسازگار اولیه با نقش میانجی راهبردهای مقابله ای بیش جبرانی و اجتناب

پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر سبک های فرزندپروری بر طرحواره های ناسازگار اولیه با نقش میانجی راهبردهای مقابله ای بیش جبرانی و اجتناب انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی (مدل یابی مطالعات ساختاری) بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در سال 1399 در سطح کشور بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، 1509 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های طرحواره یانگ، فرزندپروری یانگ، اجتناب یانگ و جبران افراطی  پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها نشان دادند سبک های فرزندپروری و سبک های مقابله ای بر طرحواره های ناسازگار اولیه ارتباط مثبت و معنادار دارد. همچنین اثر غیرمستقیم سبک های فرزندپروری بر متغیر ملاک معنادار بود. شاخص های برازش مدل نیز مسیر سبک های فرزندپروری به طرحواره های ناسازگار اولیه را به صورت مستقیم و همچنین با میانجی گری سبک های مقابله ای تایید کرد. بنابراین، از نتایج این پژوهش می توان جهت تبیین عوامل موثر بر طرحواره های ناسازگار اولیه بهره برد.