اثربخشی آموزش مهارت های هوش هیجانی بر اشتیاق، فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان اهمال کار

هدف:

 هیجانات تحصیلی و فرآیندهای خودتنظیمی در حوزه یادگیری تحت الشعاع مهارت های هوشی به ویژه هوش هیجانی و عاطفی قرار دارد و این تاثیرات در دانش آموزان اهمال کار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین جهت هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های هوش هیجانی بر اشتیاق، فرسودگی و خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان اهمال کار است.

روش :

روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه سوم متوسطه در سال تحصیلی 1399-1398 شهرستان شبستر بودند. تعداد 30 نفر دانش آموز اهمال کار با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 9 جلسه، مهارت های هوش هیجانی را دریافت کردند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های اشتیاق تحصیلی (فردریگز، بلومنفیلد و پاریس، 2004)، فرسودگی تحصیلی (برسو، 1997) و خودتنظیمی تحصیلی (بوفارد، وزیو و لاروشه، 1995) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS22 استفاده شد.

آموزش مهارت های هوش هیجانی بر کاهش فرسودگی تحصیلی با اندازه اثر 18/0 (در سطح 05/0<p)، بر افزایش اشتیاق تحصیلی با اندازه اثر 22/0 (در سطح 05/0<p) و بر خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان با اندازه اثر 23/0 (در سطح 05/0<p) اثربخش و معنادار بود.

فرسودگی، اشتیاق و خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان با به کارگیری مداخلات آموزشی به ویژه توانمندسازی مهارت های هیجانی قابل تغییر بوده و این مداخلات در عرصه های تحصیلی می تواند زمینه ساز بهزیستی روان شناختی دانش آموزان باشد.