اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی و خودتنظیمی هیجانی دانش آموزان

هدف:

 نظر به اهمیت سلامت روان دانش آموزان به عنوان منابع انسانی باارزش در جامعه و نقشی که هرکدام از متغیرهای انعطاف پذیری روان شناختی و خودتنظیمی هیجانی در تامین سلامت روان دانش آموزان دارند، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی و خودتنظیمی هیجانی دانش آموزان انجام شد.

روش:

 روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی بوده و در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه دهم شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند که 30 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمایش (و گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. از پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) و خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدان (2010) برای گردآوری داده ها در مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در گروه آزمایش اجرا شد اما گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفت. داده های جمع آوری شده از طریق نسخه 22 نرم افزار spss و آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شدند.

یافته ها نشان داد که بین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد، به نحوی که گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش انعطاف پذیری شناختی و خودتنظیمی هیجانی گروه آزمایش شد (05/0<p).

استفاده از گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد به منظور افزایش انعطاف پذیری شناختی و خودتنظیمی هیجانی دانش آموزان مفید و موثر است.