تاثیر «درد عضلانی با شروع تاخیری» بر نیروهای عکس العمل زمین و میزان بار وارد شده در هنگام فرود در افراد سالم

ارتباط بین "درد عضلانی با شروع تاخیری"با نیروهای عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری هنگام فرود روشن نیست. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر "درد عضلانی با شروع تاخیری" بر نیروی عمودی عکس العمل زمین و میزان بار وارد شده در هنگام فرود در افراد سالم غیر ورزشکار می باشد.

این پژوهش از نوع نیمه تجربی (تمرینات القاء کننده "درد عضلانی با شروع تاخیری" توسط آزمون پله هاروارد)، با یک طرح پیش آزمون و  پس آزمون بود. جامعه آماری را دانشجویان غیر ورزشکار تشکیل می دادند که بطور داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. تعداد 15 دانشجوی غیر ورزشکار سالم مرد به صورت نمونه گیری تصادفی ساده به روش قرعه کشی انتخاب شدند. در این مطالعه از پرسشنامه جمعیت شناختی و "پرسشنامه سلامت عمومی"(General Health Questionnaire) به منظور بررسی شرایط سلامتی عمومی و ورود آزمودنی به پژوهش استفاده شد. وزن و قد آزمودنی ها به ترتیب با استفاده از ابزار و دستگاه های صفحه نیروسنج و قدسنج مدل سیکا 206 انجام شد. روایی و پایایی این ابزار ها در مطالعات فراوانی قبلی تایید شده است. جهت کنترل ارتفاع فرود از سیستم تحلیل حرکتی وایکان شامل 4 دوربین پرسرعت مادون قرمز استفاده گردید. نیروی عکس العمل زمین هنگام فرود متقاطع با استفاده از یک صفحه نیرو اندازه گیری و سپس شاخص های کینتیکی شامل اوج  و قعر نیروهای عکس العمل زمین و زمان رسیدن به اوج و قعرها و نرخ بارگذاری توسط نرم افزارهای وایکان نکسوس استخراج گردید. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 23  تحلیل شد. 

یافته ها: 

"درد عضلانی با شروع تاخیری" تاثیری بر شاخص های نیروی عکس العمل زمین هنگام تماس پاشنه نمی گذارد (05/0<P). "درد عضلانی با شروع تاخیری"، باعث کاهش حداکثر نیروی عمودی عکس العمل (FZ1) در تماس پنجه پا با زمین (038/0=P) و حداقل نیروی عمودی عکس العمل (FZ2) در تماس پنجه پا با زمین (006/0=P) بعد از 48 ساعت گردید. افراد مبتلا به "درد عضلانی با شروع تاخیری" زمان رسیدن به مشخصه 1,2 FZ سریع تری دارند (001/0=P و 010/0=P). 

"درد عضلانی با شروع تاخیری" ناشی از تمرین باعث کاهش نیروی عمودی عکس العمل هنگام تماس پنجه با زمین هنگام فرود و همچنین زمان رسیدن سریع تر در نیروهای عکس العمل هنگام تماس با پنجه می شود. لذا پیشنهاد می شود با بازخورد از تغییرات این پارامترهای بیومکانیکی راهکارهای درمان و پیشگیری از این عوامل خطر در فعالیت و بازتوانی به درمانگران، فیزیوتراپ ها و سایر گروه ها آموزش داده شود.