تبیین رابطه مولفه های محیطی مدارس ابتدایی و هوش هیجانی با تاکید بر مولفه مدیریت استرس کودکان

مدیریت استرس به عنوان یکی از مولفه های هوش هیجانی، نقش عمده ای در سلامت جسمی و روانی کودکان دارد. با توجه به ناکارآمدی بسیاری از فضاهای آموزشی ازجمله مدارس ابتدایی برای پاسخگویی به توسعه مهارت های عاطفی-هیجانی، بررسی عوامل محیطی موثر بر هوش هیجانی به منظور افزایش تحمل و کنترل عاطفی در بین کودکان ضروری است. هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی مولفه های محیطی موثر بر هوش هیجانی و مدیریت استرس کودکان از دیدگاه مربیان و تعیین رابطه بین آن ها در قالب یک مدل تحلیلی به منظور ارتقا کیفیت مدارس ابتدایی می باشد. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش انجام پژوهش علی، تحلیلی-توصیفی و پیمایشی است. روش جمع آوری اطلاعات پس از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، پرسش نامه محقق ساخته است که مولفه های محیطی موثر بر هوشمندی هیجانی و مدیریت استرس کودکان در مدارس ابتدایی را در قالب70 گویه موردمطالعه قرار می دهد. جامعه آماری پژوهش، مربیان و متصدیان امور کودکان در سراسر ایران می باشند و روش نمونه گیری تصادفی از نوع داوطلبانه است. حجم نمونه با توجه به تعداد سوالات و بر اساس دیدگاه کلاین 461 نفر است. روش تحلیل داده ها با توجه به اهداف پژوهش روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار SPSS و مدل سازی با نرم افزار AMOS است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تنوع مولفه های کالبدی با میانجیگری عوامل محیطی امنیت روانی-آسایش فیزیکی، حس تعلق به محیط، خوانایی محیط کودک محور و سرزندگی خلاق بر بازی پذیری هدفمند و اجتماع پذیری عملکردی تاثیرگذار می باشند و از این طریق موجب افزایش هوش هیجانی کودکان می گردند. این امر بر تاب آوری و انطباق پذیری محیطی و درنتیجه مدیریت استرس کودکان موثر می باشد.