تعیین عوامل پیش آگهی بقا در مبتلایان به سرطان سر و گردن با استفاده از مدل های پارامتری و مدل کاکس بیزی،طی سال های 1385 تا 1391

سرطان سر و گردن یکی از سرطان های مهم با بقاء اندک می باشد. این مطالعه برای بررسی بقا یک ساله بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن و فاکتورهای دموگرافیک مرتبط با آن را طراحی گردید. 

مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که پرونده بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن (193 نفر) در سال های 91-1385 بررسی کرده است. در این مطالعه از روش کاپلان مایر و رگرسیون چندگانه کاکس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. در این مطالعه اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزارهای اکسل و Stata 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد 117 (6/60%) نفر از بیماران مرد و تعداد 76 نفر (4/39%) از بیماران زن بودند. میانگین سن بیماران در هنگام تشخیص بیماری 76/7±51/62 سال بود. بقاء سه ماهه، شش ماهه و 12 ماهه به ترتیب 3/66%، 5/40% و 1/11 درصد بود. نتایج نشان داد که تنها سن بیماران ارتباط معناداری با بقاء بیماران تا طی یکسال از زمان تشخیص داشت. (65/13 HR=، 41/19-4/52=CI)

نتیجه گیری:

 بقا یک ساله بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن در شهر یزد پایین می باشد و افراد مسن معمولا بقا پایین تری نسبت به افراد جوان مبتلا دارند.