تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان، ذهن آگاهی و شفقت به خود در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی

با توجه به طیف گسترده علایم و ویژگی های بالینی افسردگی اساسی، می توان گفت که عوامل زیادی در شدت دوره های افسردگی، عود آن ها و همچنین گستردگی پیامدهای آن ها دخالت دارند؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان، ذهن آگاهی و شفقت به خود در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی انجام شد.

روش کار: 

پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه ی افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بودند که به کلینیک ژوان شهر تهران در سال 1401 مراجعه نمودند. 30 نفر از بیماران مبتلا به افسردگی اساسی به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل (15 نفره) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: مقیاس تنظیم شناختی هیجان، مقیاس شفقت به خود، مقیاس ارزیابی ذهن آگاهی و جلسات درمان مبتنی بر پدیرش و تعهد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند.

یافته ها: 

نتایج تحلیل داده ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری منجر به تعدیل راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، افزایش شفقت به خود و ذهن آگاهی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی شد (01/0>P).

نتیجه گیری: 

براساس یافته های حاصل از پژوهش می توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند به عنوان مداخله‏ای موثر برای بهبود راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، افزایش شفقت به خود و ذهن آگاهی در افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مورد استفاده قرار گیرد.