ارتقاء توانایی های شناختی در حل مسئله ریاضی از طریق درمان ترکیبی نوروفیدبک و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای

مقدمه :

حل مسیله ریاضی مستلزم بهبود درک جزییات و کلیات توسط قشر آهیانه مغز است و به نوبه خود، دستیابی به این توانایی مستلزم رشد توانایی های شناختی می باشد. هدف از این مطالعه بهبود توانایی های شناختی در حل مسیله ریاضی از طریق درمان ترکیبی نوروفیدبک و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بود.

این مطالعه یک مطالعه کمی از نوع تک موردی با طرح ABAB بود. جامعه آماری، دانش آموزان پایه نهم متوسطه مراجعه کننده به دو مرکز مشاوره کرج بودند. از این میان پنج دانش آموز ضعیف در حل مسیله ریاضی به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب شدند. معیارهای ورود، سن بین 14 تا 16 سال، نمره ریاضی کمتر از 13/5 از 20 در ترم قبل بود. علاوه بر این، شرکت کنندگان نباید دارای تشخیص اختلالات یادگیری و یا سایر اختلالات همبود، درمان پزشکی و دوره تقویتی ریاضی باشند. ابزارهای اندازه گیری، ویرایش چهارم آزمون هوش وکسلر، دستگاه های تحریک الکتریکی فراجمجمه ای، نوروفیدبک و نمرات امتحان ریاضی بین دو ترم تحصیلی بود. مداخله ترکیبی تحریک الکتریکی و نوروفیدبک به مدت 50 دقیقه، دو ماه و دو بار در هفته با هدف ارتقای امواج آلفا و تتا و سرکوب امواج بتا سه در قشر جداری انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از فرمول های درصد بهبود ، اندازه اثر کوهن و تحلیل دیداری استفاده شد.

نتایج نشان داد که درمان ترکیبی در امواج مغزی مذکور موثر بوده است. از سوی دیگر، عوامل شناختی در مقیاس هوش وکسلر شامل حافظه فعال، سرعت پردازش، استدلال ادراکی و درک کلامی و همچنین نمرات امتحان ریاضی دانش آموزان بهبود قابل توجهی را نشان دادند.

یافته ها نشان داد که تحریک جمجمه ای قشر آهیانه و آموزش مغز با بازخورد عصبی، قادر به افزایش توانایی یادگیری دانش آموزانی است که در درک جزییات و کلیات ریاضیات مشکل دارند. بنابراین می توان از این روش ترکیبی غیرتهاجمی به عنوان رویکردی برای بهبود توانایی های شناختی دانش آموزانی که در حل مسایل ریاضی ضعیف هستند، استفاده کرد.