واکاوی شهر هوشمند آینده اهواز از منظر کلان مولفه های شکل گیری

امروزه حرکت به سوی شهرهای هوشمند نه تنها یک واقعیت، بلکه یک لزوم در راستای حل معضلات کنونی شهرنشینی بیش از پیش، از جمله در شهر سرشار از مشکلات اهواز می باشد. لذا هدف این پژوهش، واکاوی تحقق شهر هوشمند از منظر مولفه های کلان این گونه شهرها می باشد. این مقاله در زمره پژوهش های کاربردی- توسعه ای محسوب می گردد که سوال محور بوده و به صورت اسنادی- کتابخانه ای و پیمایشی انجام شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و پاسخ به پرسش های پژوهش از روش تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون های کولموگروف- اسمیرنف، شاپیرو- ویلک؛ و آزمون تی تک نمونه ای و آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده شده است.  به منظور گردآوری داده های توصیفی از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی استفاده گردید و برای گردآوری داده های تحلیلی از روش پیمایشی و ابزار پرسش نامه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل و خبرگان دانشگاهی بود. روش نمونه گیری، خوشه ‍ای دو مرحله ای بوده است که در نهایت 142 نمونه انتخاب گردید. روایی محتوایی نهایی پرسش نامه با نظر اساتید در نهایت، بعد از اصلاحاتی تایید گردید و ضریب آلفای کرونباخ 878/0 برای کل پرسش نامه، نشان از مطلوبیت و قابل قبول بودن پایایی پرسشنامه داشت. جهت روایی محتوایی کمی پرسشنامه ها از 10 نفر خبره، آشنا به کلانشهر اهواز و روش ضریب نسبی روایی محتوا (CVR) استفاده گردیده است. برای سنجش سندیت پرسشنامه ها و این که چقدر قابل اتکا است، از آزمون کندال W (ضریب هماهنگی کندال) ، استفاده گردید. بر مبنای یافته های تحقیق وضعیت کلان شهر اهواز از منظر کلان مولفه های شکل گیری شهرهای هوشمند در شرایط کنونی مناسب نیست.