بررسی ارتباط شاخص های تن سنجی با عملکرد کلیه و سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست 23 و ماتریکس گاما کربوکسی گلوتامات پروتئین در بیماران پیوند کلیه

با توجه به این که اضافه وزن و چاقی در بیماران پیوندی به عنوان یک عامل خطر بروز اختلالات متابولیک، بیماری های قلبی و کاهش عملکرد کلیه مطرح است، لذا هدف از این پژوهش تعیین و بررسی ارتباط شاخص های تن سنجی با عملکرد کلیه و سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست 23 و ماتریکس گاما کربوکسی گلوتامات پروتیین به عنوان مارکرهای خطر بیماری های قلبی عروقی در بیماران پیوند کلیه بود.

پژوهش حاضر به صورت یک مطالعه مقطعی در سال 13991396 انجام شد. در این مطالعه 90 بیمار پیوند کلیه مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان امام رضا (ع) تبریز که در محدوده سنی 18 تا 70 سال بوده و عملکرد طبیعی کلیه داشتند و طی 126 ماه بعد از پیوند قرار داشتند، انتخاب شدند. وزن، قد، دور کمر، نمایه توده بدن و نسبت دور کمر به قد اندازه گیری شد. سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست 23 و ماتریکس گاما کربوکسی گلوتامات پروتیین دفسفریله و غیرکربوکسیله اندازه گیری و میزان فیلتراسیون گلومرولی به عنوان شاخص عملکرد کلیه محاسبه گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوو، پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها:

 میانگین و انحراف معیار سن افراد 05/13±10/44 سال بود و 59 درصد بیماران مرد بودند. میانگین ± انحراف معیار وزن، نمایه توده بدنی، دور کمر و نسبت دور کمر به قد بیماران به ترتیب 59/11±61/69  کیلوگرم، 42/4±77/25 کیلوگرم بر مترمربع، 48/15±07/94 سانتی متر و 11/0±58/0 بود. شیوع اضافه وزن و چاقی بر اساس نمایه توده بدنی به ترتیب برابر 38 و 17 درصد بود. میانگین ± انحراف معیار میزان فیلتراسیون گلومرولی برابر 61/12±45/57 میلی لیتر بر دقیقه بر 73/1 متر مربع و سطح فاکتور رشد فیبروبلاست 23 سرم برابر 9/20±63/73 واحد بر میلی لیتر و میانه(صدک 25 و صدک 75) ماتریکس گاما کربوکسی گلوتامات پروتیین دفسفریله و غیرکربوکسیله سرم نیز (20/60،3/1) 40/2 میکروگرم بر لیتر بود. همبستگی معنی داری بین شاخص های تن سنجی با میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست 23 و ماتریکس گاما کربوکسی گلوتامات پروتیین دفسفریله و غیرکربوکسیله و نیز بین میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست 23 و ماتریکس گاما کربوکسی گلوتامات پروتیین دفسفریله و غیرکربوکسیله مشاهده نشد (05/0>p). همبستگی معکوس معنی داری بین سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست 23 و ماتریکس گاما کربوکسی گلوتامات پروتیین دفسفریله و غیرکربوکسیله مشاهده شد (036/0=p).

نتیجه گیری:

 با توجه به این که در مطالعه حاضر میانگین وزن، نمایه توده بدنی و هم چنین عملکرد کلیه بیماران تقریبا در محدوده طبیعی بود، لذا ارتباط معنی داری بین شاخص های تن سنجی با میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست 23 و ماتریکس گاما کربوکسی گلوتامات پروتیین دفسفریله و غیرکربوکسیله مشاهده نشد.