بررسی رابطه بین بی ادبی سازمانی و سکوت سازمانی با نقش میانجی بدبینی سازمانی (موردمطالعه: دانشگاه پیام نور خراسان شمالی)

کاهش زمینه های سکوت سازمانی کارکنان و مشارکت آنان در کار از دغدغه های مدیریت سازمان های امروزی است براین اساس پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بی ادبی در محل کار با سکوت سازمانی و نقش میانجی بدبینی سازمانی صورت پذیرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، شیوه گردآوری داده ها میدانی و از نظر روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق را کارکنان دانشگاه پیام نور استان خراسان شمالی تشکیل دادند. به علت محدود بودن جامعه، از روش سرشماری استفاده گردید. روش گردآوری داده ها پرسش نامه بود، بدین منظور از چهار پرسش نامه استاندارد استفاده شد. روایی و پایایی پرسش نامه با به کارگیری ضریب آلفای کرونباخ و روایی تاییدی بررسی و تایید شد. برای تجزیه وتحلیل آماری اطلاعات جمع آوری شده از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار ای موس 24 استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که بین بی ادبی در محل کار با سکوت سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد، همچنین نتایج نشان داد بدبینی سازمانی، رابطه بی ادبی در محل کار و سکوت سازمانی را میانجیگری می نماید، باتوجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که با کاهش زمینه های بروز بی ادبی سازمانی و بدبینی سازمانی کارکنان، سکوت کارکنان نیز کاهش می یابد.