بررسی توزیع فراوانی علایم و نشانه های دهانی و دندانی در بیماران دیابتی در دو گروه بیماران با و بدون مراحل انتهای بیماری های کلیوی، مراجعه کننده به مرکز دیابت یزد در سال 1399

نفروپاتی که از عوارض اصلی دیابت شناخته می شود، شایع ترین علت نارسایی برگشت ناپذیر کلیه است. بیماران دیابتی و دیالیزی مستعد برخی از مشکلات دهانی دندانی مانند بیماری پریودنتال، افزایش جرم، التهاب لثه، عفونت کاندیدیایی، خشکی دهان، از دست دادن زودرس دندانها و لقی دندان می باشند. با توجه به شیوع بالای دیابت و افزایش بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی توزیع فراوانی علایم و نشانه های دهانی و دندانی این بیماران انجام گرفت.

این مطالعه توصیفی مقطعی، بر روی 118بیمار دیابتی در دو گروه مراحل انتهایی بیماری کلیوی ESRD(End Stage Renal disease) و non-ESRD انجام شد. علایم درد یا سوزش در مخاط دهان با مقیاس (Visual Analogue Scale)VAS و احساس خشکی دهان براساس پرسشنامه استاندارد فاکس توسط بیمار در پرسشنامه ثبت گردید. نشانه های دهان که شامل زبان باردار، زخم مخاطی، کاندیدیازیس و اروژن دندان بودند و هم چنین CPITN (community periodontal index of treatment needs) و DMFT توسط محقق ارزیابی و ثبت شد. اطلاعات به دست آمده در نرم افزار آماری SPSS17 و با استفاده از آزمون های T-test، Chi-squre، ANOVA و Mann-Whitney آنالیز شد.

رنگ پریدگی مخاط (001/0>P)، احساس درد مخاط (007/0=P) و نیز شاخص CPITN (04/0<P) در گروه non-ESRD به طور معنی داری بیشتر از گروه بیماران تحت درمان دیالیز بود. همبستگی مستقیم و معنی داری بین سن با هریک از متغیرهای DMFT و CPITN در هردو گروه مشاهده شد. 

برخی تظاهرات دهانی در بیماران کلیوی و دیالیزی بیشتر مشاهده می شود. همانطور که نتایج نشان داد رنگ پریدگی مخاط، احساس درد مخاط و همچنین مشکلات پریودنتال براساس شاخص CPITN در گروه بیماران دیالیزی به طور قابل توجهی کمتر از گروه دیگر بود.