تبیین حجاب و عفاف در سیره حضرت زهرا (س)

یکی از نیازهای حقیقی در زمینه های تربیتی، دینی، اخلاقی و فرهنگی، مسیله حجاب است. هر چه الگوهای حجاب از مرتبه بالاتر و برتری برخوردار باشند، تاثیرپذیری افراد جامعه در دینداری و معنویت بیشتر خواهد بود  و به تبع آن، رشد و تعالی جامعه نیز بیشتر خواهد بود. اسلام به عنوان آیین جامع و کامل ، در حمایت از شخصیت انسانی و معنوی زن و برای حفظ عفت عمومی، دستورهای حکیمانه ای مبتنی بر لزوم رعایت عفت و حیا در ابعاد گوناگون صادر کرده است. «اسلام به مسیله عفاف زن اهمیت می دهد. البته عفاف مرد هم مهم است. عفاف مخصوص زنان نیست، مردان هم باید عفیف باشند؛ منتها چون در جامعه مرد به خاطر قدرت جسمانی و برتری جسمانی، می تواند به زن ظلم کند و برخلاف تمایل زن رفتار نماید، روی عفت زن بیشتر تکیه و احتیاط شده است».[1] متاسفانه امروزه در جامعه اسلامی، عده ای هر چند ناچیز در صدد مخدوش کردن جایگاه حجاب و حیا در جامعه هستند. این عده تحت تاثیر تمایلات پست حیوانی و شهوانی و نیز القایات دشمنان بیرونی انقلاب اسلامی، می کوشند نقشه های شوم دشمنان قسم خورده ما را در جامعه پیاده کنند و بی حجابی را امری طبیعی جلوه دهند. اگر چه این افراد راه به جایی نخواهند برد، اما با برنامه و تدبیر لازم باید به تبیین این ارزش اصیل اسلامی پرداخت و دختران و زنان مسلمان به رعایت این شعار اسلامی تشویق کرد تا بدین وسیله نقشه کسانی را که به دنبال پیاده سازی نقشه های دشمنان هستند، نقش بر آب شود. برای تبیین اهمیت و ارزش حجاب و عفاب ضروری است که به معرفی الگوهای کامل بپردازیم؛ زیرا  زبان الگو، زبان عمل است و تاثیری که بر افراد می گذارد، بسیار عمیق تر و ماندنی تر از گفتار است. از همین روست که ادیان الهی و مکاتب بشری همواره کوشیده اند الگویی از نوع خود انسان را ارایه دهند؛ زیرا به نقش ماندگار الگو در آبادانی و یا بالعکس ویرانی جوامع به خوبی واقفند. حضرت زهرا (س)، مظهر کمالات الهی و برترین اسوه انسان ها به ویژه زنان است. در این نوشتار، سیره رفتاری حضرت زهرا (س) در رعایت حجاب و عفاف به عنوان برترین الگوی زنان مسلمان مورد بررسی قرار می گیرد.