تاثیر شفافیت (اطلاعات) و استقلال بانک مرکزی بر رشد بهره وری در ایران

این پژوهش به بررسی تاثیر شفافیت و استقلال بانک های مرکزی بر رشد بهره وری طی سال های 1360 تا 1397 در اقتصاد ایران پرداخته است. شفافیت و استقلال بانک مرکزی به ترتیب با شاخص دینسر و آیچنگرین (2012) و شاخص کوکرمن (1993) اندازه گیری شد. متغیرهای این تحقیق که به صورت سالانه می باشند عبارتند از: شفافیت بانک مرکزی، استقلال بانک مرکزی، رشد تولید ناخالص داخلی، رشد بهره وری، نرخ تورم و تجارت آزاد. برای تخمین مدل از روش خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی (ARDL)  استفاده شد. ضریب تصحیح خطا منفی، از نظر آماری معنی دار و برابر با 308/0- است. نتیجه گیری می شود که 30 درصد از عدم تعادل در کوتاه مدت برای دستیابی به تعادل بلندمدت تعدیل می شود. نتایج نشان می دهد که شفافیت بانک مرکزی بر رشد بهره وری کوتاه مدت تاثیر مثبت دارد و ضریب آن برابر با 0.36 است، اما بر رشد بهره وری بلندمدت معادل 1.08 موثر است. در این تحقیق از شاخص کوکرمن و نیاپتی (1992) برای محاسبه استقلال بانک مرکزی استفاده شد. علاوه بر این، از شاخص دینسر و آیچنگرین (2012) برای شاخص شفافیت استفاده شد. با توجه به تاثیر مثبت شفافیت بانک مرکزی بر رشد بهره وری، بانک مرکزی باید به طور مستمر شفاف سازی سیاست ها و انتشار اطلاعات دریافتی متغیرهای کلان اقتصادی را در طول یک ماه ترویج دهد.