تاثیر مشارکت بخش خصوصی و دولتی بر تجارت: مناطق آزاد ایران

در تلاش برای دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی، حذف یا به حداقل رساندن موانع سنتی تجارت، تسهیل تجارت (TF) و افزایش تجارت بین المللی، مناطق آزاد تجاری در ایران تاسیس شد. در این راستا، بخشی از راه حل افزایش تجارت بین المللی کشورها توسط مشارکت های دولتی و خصوصی ارایه می شود. از آنجایی که تسهیل تجارت شامل رابطه بین عوامل دولتی و خصوصی است، این نوع مشارکت در تسهیل تجارت اهمیت ویژه ای دارد. هدف از این تحقیق بررسی رابطه عواملی است که بیشترین تاثیر را بر PPPهای TF محور در مناطق آزاد دارند و این عوامل برگرفته از تیوری PPPها هستند. داده های کیفی با تمرکز بر متخصصان بخش خصوصی، دولتی و دانشگاهی درگیر در مناطق آزاد و تجاری توسط پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری شد. برای بررسی مدل و آزمون فرضیه های تحقیق از روش مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. از 5 فرضیه مطرح شده در این پژوهش، چهار فرضیه تایید و یک فرضیه رد شد. نتایج نشان می دهد که متغیرهای توانایی های بخش خصوصی، عوامل محیطی خرد و عوامل محیطی کلان به ترتیب بیشترین تاثیر را بر PPPهای TF محور دارند و PPPهای TF گرا رابطه قوی با تسهیل تجارت دارند. . بنابراین استفاده از PPP های TF محور در مناطق آزاد می تواند تاثیر مثبتی بر تسهیل تجارت داشته باشد و توسعه ابعاد TF نیز موجب تسهیل تجارت در مناطق آزاد ایران خواهد شد.