اثربخشی طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی و مداخله فراتشخیصی بر خودکارآمدی و تاب آوری سرطان در زنان با سرطان پستان

تشخیص سرطان بسیار ناراحت کننده است و موجب فقدان کنترل و عدم امنیت در فرد مبتلا می شود. تاب آوری و خودکارآمدی دو عامل حمایتی مهم در این افراد است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی و مداخله فراتشخیصی زنان با سرطان پستان بر خودکارآمدی و تاب آوری سرطان همراه با دوره پیگیری انجام شد.

روش پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و دوره پیگیری 45 روزه انجام شد. جامعه آماری شامل بیماران زن مبتلا به سرطان پستان در سال 1397-1400 مراجعه کننده به بیمارستان امید و امام رضا  مشهد بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه های خودکارآمدی سرطان چمپیون و همکاران 2013 و تاب آوری سرطان سوناگا و فوتاواتاری2018 بود. 41 نفر از آزمودنی ها به روش هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای دو گروه آزمایش مداخله به مدت 10 جلسه هفتگی اجرا شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با نرم افزار آماریSPSS نسخه 25 تحلیل و سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته ها: 

بین میانگین نمرات گروه های آزمایش اول و دوم با گروه کنترل در پس آزمون و پیگیری در تاب آوری 007/0> p و خودکارآمدی تفاوت معناداری وجود داشت01/0> p. بین اثربخشی فراتشخیصی و طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی در پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد

براساس یافته های پژوهش حاضر، پیشنهاد می شود برای کاهش مشکلات روان شناختی زنان دارای سرطان پستان از طرحواره درمانی مبتنی بر توجه آگاهی و مداخله فراتشخیصی استفاده کرد