شیخ صدوق و تبیین گونه های تاویل در فهم متون حدیثی در حوزه مباحث اعتقادی

تفسیر متون حدیثی و یکی از شیوه های آن؛ تاویل، روشی از فهم حدیث است؛ اما از آنجا که فهم تاویل، محدودپذیر نیست؛ آموزش آن از پیامبر به دیگران منتقل گردیده است وشیخ صدوق نیزدر داده های خویش فراوان و به تنوع در گونه های تاویل بدان پرداخته است. بنابراین، این نوشتار با عنوان «تبیین گونه های تاویل در فهم متون حدیثی در حوزه مباحث اعتقادی از نگاه شیخ صدوق» به منظور آشنایی با روش وی و فهم بیشترمتون روایی تنظیم گردیده است. دراین روند، شیخ صدوق در تاویل روایات در قالب گزاره های اخباری و انشایی به گونه های متعدد آن توجه داشته است: نظیر تفسیر، تطبیق، کلید واژه: صدوق، تاویل اصولی، تطبیق ، بطن، مجاز.تاویل اصولی، تاویل باطنی، مجاز و کنایه که چگونگی این تاویلات در تطبیق، عبارتند از: مفهوم عام بر عام، مفهوم عام بر خاص، مطلق بر مقید، تجرید معنا و جری. وی درتاویل اصولی نیز به متشابهاتی نظیر صفات پروردگار، عوالم غیبی عنایت داشته است.