طراحی مدل قابلیت سازی مدیریت دانش در سازمانهای امدادی

امروزه دانش و اطلاعات به عنوان  عامل تعیین کننده ای در موفقیت و قدرت رقابت پذیری سازمان ها تبدیل شده  است. کسب وکارهایی که بتوانند دانش موجود در سازمان خود را کسب کنند و از آن در راستای فرآیندهای کسب وکار استفاده نمایند، محصولات و خدمات این کسب و کارها از مزیتهای رقابتی مناسبی در بازار برخوردار خواهند بود هدف تحقیق حاضر بررسی طراحی مدل قابلیت سازی مدیریت دانش در سازمانهای امدادی می باشد.

در این پژوهش از تکنیک دلفی فازی به شناسایی ابعاد قابلیت سازی مدیریت دانش و از تکنیک دیمتل فازی جهت بررسی روابط علت و معلولی مدل قابلیت سازی مدیریت دانش در سازمانهای امدادی و از تکنیک ANP فازی جهت تعیین اهمیت و اولویت عوامل استفاده می شود. همچنین مورد مطالعه در این پژوهش سازمان های امدادی می باشد.

نتایج این پژوهش نشان داد که عامل استراتژی ها و اهداف مشخص در قابلیت سازی مدیریت دانش تاثیرگذارترین عامل در بین سایر عوامل، و عامل طراحی فرآیند های موثر جهت قابلیت سازی مدیریت دانش تاثیر پذیرترین عامل و در نهایت با اهمیت ترین عامل در بین سایر عوامل استراتژی  و اهداف مشخص در قابلیت سازی مدیریت دانش است.

نتایج بدست آمده از تکنیک دیمتل فازی و ANP فازی نشان می دهد پس از عامل استراتژی ها و اهداف مشخص در قابلیت سازی مدیریت دانش، عامل حمایت مدیران ارشد نسبت به بکارگیری مدیریت دانش تاثیرگذارترین و مهمترین عامل است در واقع مدیران سازمان به مثابه الگویی برای تمامی کارکنان سازمان هستند و باید نسبت به مدیریت دانش و مزایای آن در سازمان اطلاع کافی داشته باشند.