اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر آشفتگی روان شناختی و کیفیت زندگی سالمندان

سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است که با چالش های متعددی که برای فرد بوجود می آورد باعث ایجاد آشفتگی روان شناختی و کاهش کیفیت زندگی می شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر آشفتگی روان شناختی و کیفیت زندگی سالمندان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه سالمندان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1399 تشکیل دادند که نمونه 30 نفری از بین آنها  به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. جهت سنجش متغیرها از پرسش نامه های آشفتگی روان شناختی ماسون و همکاران و کیفیت زندگی ویر و شربور استفاده شد. شرکت کنندگان گروه آزمایش در 10 جلسه 20 دقیقه ای، درمان تحریک الکتریکی فراجمجمه ای را دریافت کردند. داده ها با روش تحلیل کواریانس تک متغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل در متغیر آشفتگی روان شناختی و مولفه های کیفیت زندگی شامل عملکرد اجتماعی، ایفای نقش جسمی، ایفای نقش هیجانی، سلامت روانی و سرزندگی، تفاوت معناداری وجود داشت. اما در مولفه های عملکرد جسمی، درد بدنی و سلامت عمومی، تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع، با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می توان تحریک الکتریکی فراجمجمه ای را به عنوان روشی جهت کاهش آشفتگی روان شناختی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان در کنار سایر روش های درمانی مورد استفاده قرار داد.