ارائه چارچوبی برای تخصیص بودجه عمومی تحقیق‏ و توسعه به دانشگاه ‏ها با استفاده از بهینه‏ سازی استوار

دانشگا ه هایی که توسط دولت تامین مالی می شوند نقشی محوری در تحقیق ‏وتوسعه ملی دارند. با توجه به محدودیت ‏های بودجه ‏ای دولت، تخصیص بهینه منابع عمومی اهمیت زیادی یافته است. در این مطالعه، یک چارچوب پشتیبان تصمیم گیری برای تخصیص بهینه و استوار بودجه فعالیت ‏های تحقیق ‏وتوسعه به منظور حداکثرسازی برون دادهای مستقیم و غیرقطعی این فعالیت ‏ها در دانشگاه ‏ها توسعه یافته است. طراحی آزمایش ها در دو فاز انجام شد. در فاز اول، بدون در نظر گرفتن عدم قطعیت برون دادهای تحقیق ‏وتوسعه دانشگاه ها، تخصیص بهینه بودجه با توجه به سه آلترناتیو برای هر دانشگاه تعیین گردید. در فاز دوم، با تغییر پارامترهای مدل (پارامتر کنترل هزینه استواری و پارامتر کنترل عدم قطعیت در برون دادها)، طرح بهینه تخصیص بودجه در حالت غیراستوار و استوار محاسبه شد. نتایج تحلیل داده ‏ها با استفاده از روش‏ های آمار توصیفی نشان داد که در وضعیت فعلی، تناسب مشخصی بین برون دادها و بودجه تخصیصی به دانشگاه ‏ها وجود نداشت و روند تخصیص بودجه، بسیار نوسانی و فاقد الگوی افزایشی مشخص بود. درحالی که بودجه محاسبه شده به روش بهینه ‎سازی استوار، روندی منطقی و متناسب با برون داد دانشگاه نشان داد. هم چنین، مدل بهینه استوار، کل بودجه در اختیار برای دانشگاه‏ ها را به نحوی توزیع کرد که درمجموع عملکرد بیشینه در سقف بودجه در اختیار حاصل شود. پیاده‏ سازی مدل برای پنج دانشگاه در شش سال متوالی، بهبود برون داد از حداقل 2 تا حداکثر 6 درصد و صرفه ‏جویی در بودجه تخصیص یافته از 1/0 تا 1/1% را نشان می ‏دهد.