بررسی ارتباط دینداری با فساد اقتصادی
امروزه فساد اقتصادی به مفهوم سوق دادن منافع اجتماعی به سمت منافع فردی یا گروهی، یکی از مهمترین آسیبهای جدی به جوامع قلمداد می شود. عوامل موثر بر فساد میتواند برونزا یا درونزا باشد. دین با توجه به تاکیداتی که بر سجایای اخلاقی دارد، میتواند یک مانع درونزا بر فساد باشد. از اینرو هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر دینداری و فساد اقتصادی است. روش مورد استفاده تحلیل میدانی براساس اطلاعات پرسشنامهای است. در پرسشنامه همزمان دینداری و تمایل افراد به فساد با هم سنجیده شده و سپس ارتباط میان این دو گزارش تحلیل میشود. براساس نتایج با افزایش سطح این زیرشاخه های دینداری شامل اعتقادات، عبادیات، اخلاقیات و شرعیات در افراد، آنها پدیده فساد را ناپسندتر میدانند و افراد کمتر به اعمال فسادآلود دست میزنند. در صورت افزایش سطح متغیرهای عبادیات، اخلاقیات، شرعیات و دینداری اجتماعی، افرادی که در پست و مقامی قرار بگیرند در شرایط ناعادلانه از فرصت های موجود به نفع خود بهره نمی برند. با افزایش سطح متغیرهای یاد شده به عنوان عوامل تشکیل دهنده شاخص دین داری، افراد کمتر از راههای غیر مجاز برای حل مشکلات خود استفاده میکنند، میزان پارتیبازی و تقلب کاهش مییابد، کمتر دست سوءاستفاده از فرصت های موجود به نفع خود میزنند همچنین افراد در راستای حل مشکلات، کاهش فاصله طبقاتی خود و بهبود شرایط خود کمتر به اعمال فسادآلود دست میزنند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.