همه گیری کوید و تغییر سبک آموزش: تجربه زیسته مدیران مدارس استثنایی از آموزش مجازی در همه گیری کووید-19

زمینه و هدف :

سبک و شیوه آموزش در دوره همه گیری کووید-19 از آموزش حضوری به آموزش مجازی تغییر یافت و فرصت ها و چالش هایی را برای آموزش و پرورش رقم زد. تغییر سبک آموزش به ویژه برای آموزش و پرورش استثنایی، شرایط متفاوتی به همراه داشت که شناسایی ابعاد مختلف و مختصات آن، ضرورتی سیاستگذارانه برای آموزش و پرورش می باشد. هدف تحقیق حاضر واکاوی موضوع، از منظر مدیران آموزش و پرورش استثنایی استان یزد می باشد.

روش و داده ها: 

تحقیق حاضر یک مطالعه کیفی است که در سال 1400 در استان یزد انجام شد. داده ها به طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 32 نفر از مدیران مدارس استثنایی جمع آوری شد و به روش تحلیل مضمون مورد تحلیل قرار گرفت. 

تحلیل داده ها نشان داد که آموزش مجازی در مدارس استثنایی همراه با چالش ها و فرصت هایی بوده است. مهم ترین موضوع در ابتدای همه گیری، عدم آمادگی مدیران و معلم ها در مواجهه با شرایط جدید بود که در سطح فردی و نهادی همراه با فشارها و نگرانی های جدی بوده است. با گذر زمان، مسیله مدیریت می شود و فرصت هایی را به وجود می آورد. چهار مضمون احصاء شده عبارتند از: فشارهای شغلی، عدم آمادگی بحران، چالش ها، پیامدهای مثبت. 

ایجاد زیرساخت های لازم آموزش مجازی و افزایش سواد رسانه ای مدیران و معلم ها در این زمینه از ضروت های آموزش و پرورش استثنایی می باشد. توجه به نیازهای خاص مدیران و معلم های مدارس استثنایی در مقایسه با گروه های مشابه در مدارس عادی پیشنهاد می گردد. بازگشت به شرایط غیرهمه گیری، نبایستی به معنای کنارگذاشتن کامل فرصت هایی تلقی شود که آموزش مجازی به همراه داشته است. 

پیام اصلی: 

آموزش مجازی برای دانش آموزان با نیازهای ویژه، فرصت های بسیاری فراهم آورده است که توجه مدیران آموزش و پرورش استثنایی به این موضوع و ارتقای آن پیشنهاد می گردد. همچنین توجه به نابرابری های آموزشی لازم است در اولویت هرگونه سیاستگذاری و برنامه ریزی باشد.