بررسی عوامل موثر بر مهاجرت نیروی انسانی در حوزه سلامت در سال 1401

مهاجرت نیروی انسانی یکی از تهدیدهای جدی نظام سلامت در کشور محسوب می شود که در سالیان اخیر رشد چشم گیری داشته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر مهاجرت و فعالیت نیروی انسانی در حوزه سلامت در سال 1400 می باشد.

مطالعه حاضر از نوع مقطعی توصیفی بوده که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه این پژوهش تمامی دانشجویان، اعضای هییت علمی، کارکنان و فارغ التحصیلان دانشگاه های علوم پزشکی کشور بودند. نمونه پژوهش شامل 360 نفر از دانشجویان، شاغلان و فارغ التحصیلان دانشگاه های علوم پزشکی کشور بودند که به روش نمونه گیری غیراحتمالی و آسان وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استانداردی بود که روایی و پایایی آن توسط تعدادی از استادان خبره و متخصص در حوزه سلامت مورد ارزیابی و تایید قرار گرفت.

یافته ها:

 از مجموع 360 شرکت کننده، 170 نفر دانشجو و 190 نفر فارغ التحصیل یا شاغل در دانشگاه های علوم پزشکی بودند. 195 نفر از شرکت کنندگان زن (2/54) و 165 نفر مرد (8/45) بودند. مقاطع تحصیلی کاردانی و کارشناسی (118 نفر)، دکترای تخصصی (87 نفر) و دکترای حرفه ای (77 نفر) بیشترین سهم و رشته های پزشکی (89 نفر) و پیراپزشکی (76 نفر) بیشترین میزان مشارکت را داشتند. 189 نفر (5/52 درصد) از افراد شرکت کننده تمایل زیاد و بسیار زیاد به مهاجرت داشتند. 135 نفر (5/37 درصد) از افراد شرکت کننده حتی تمایل به کار در مشاغل غیرتخصصی و پایین تر در خارج از کشور داشتند. 108 نفر (30 درصد) برنامه زمانی مشخصی برای مهاجرت داشتند. تنها 65 نفر (18 درصد) از افراد، تمایل به برگشت پس از مهاجرت داشتند. عوامل اقتصادی، مدیریتی و رفاه اجتماعی به عنوان مهمترین عوامل تاثیرگذار بر مهاجرت دانشجویان و شاغلان حوزه سلامت شناسایی شدند.

نتیجه گیری: 

میل به مهاجرت در بین دانشجویان و شاغلان حوزه سلامت بسیار پررنگ بوده و بسیاری از افراد شرکت کننده به دلیل مسایل اقتصادی، اجتماعی تصمیم به مهاجرت دارند. حل مسیله مهاجرت نیازمند عزم جدی، همه جانبه و طولانی مدت به مسیله مدیریت نخبگان، انجام اصلاحات ساختاری و قانون گذاری، شایسته سالاری و افزایش امید در جامعه دانشگاهی است.