مساله فراغت انحرافی در میان جوانان

اوقات فراغت یکی از حوزه های آسیب زا در جامعه ایران است.با توجه به جوان بودن جمعیت جامعه و آسیبهای احتمالی مرتبط با تجارب فراغت انحرافی در میان جوانان، پرداختن علمی به این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است. فراغت انحرافی بعنوان فعالیتی فراغتی که مغایر با هنجار های قانونی جامعه صورت می گیرد، تعریف می شود. مقاله حاضر تاثیر مولفه های نظریه پیوند افتراقی بر فراغت انحرافی را مورد بررسی قرار می دهد. روش پژوهش، پیمایش و ابزار سنجش آن پرسشنامه می باشد. جمعیت تحقیق شامل کلیه جوانان 18-35 سال شهر بابلسر می باشد. 400 نفر بعنوان حجم نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده است.نتایج تفاوت معنی داری را میان جنسیت و فراغت انحرافی نشان نمی دهد.اما مجردها بیشتر از افراد متاهل رفتار آسیب زا در زمان فراغت دارند. طبق یافته های آزمون همبستگی پیرسون، بین ابعاد سازه پیوند افتراقی (تقدم رابطه، مدت زمان، فروانی و شدت رابطه) و فراغت انحرافی (آشکار و پنهان) رابطه معنی داری وجود دارد.هرچند شدت رابطه میان این چهار متغیر مستقل با نوع پنهان فراغت انحرافی بیشتر بوده است. مطابق با آزمون مدل نظری تحقیق که با روش مدل سازی معادله ساختاری انجام شده است؛ مشخص گردید تاثیر سازه پیوند افتراقی بر فراغت انحرافی و ابعاد آن مثبت بود است (Beta= 0.60).همچنین متغیر های سازه پیوند افتراقی باهم توانستند 36/0 از تغییرات متغیر وابسته (فراغت انحرافی و ابعاد) را مورد تبیین قرار دهند. زمینه های اجتماعی بخصوص تعاملات با دوستان در فضاهای فراغتی بر رفتار آسیبزای جوانان نقش مهمی دارند.