مقایسه سلول های دندریتیک کبد و طحال موش در القای پاسخ تکثیر لنفوسیتی

سلول های دندریتیک در القای پاسخ ایمنی سلولی نقش اساسی را ایفا می کنند. مطالعات نشان می دهد که در بافت های مختلف نوع پاسخ ایمنی متفاوت می باشد. این احتمال وجود دارد که توانایی سلول های دندریتیک در القای پاسخ تکثیری در بافت های مختلف یک سان نباشد و ممکن است خصوصیت تولروژنیک ذاتی کبد نیز بخاطر عدم توانایی سلول های دندریتیک کبدی در القای پاسخ ایمنی باشد.
در این مطالعه سلول های دندریتیک طحال (بافت لنفاوی) و کبد (بافت غیر لنفاوی) موش نرمال C57BL/6 با روش هضم آنزیمی و محیط گرادیان نایکودنز جدا و در محیط کشت با غلظت مناسبی از پپتید میلین الیگودندروسیت گلیکوپروتیین 55-35 پالس گردید. حدود 105×6 سلول دندریتیک کبدی و طحالی پالس شده به طور مجزا و به صورت زیر جلدی به کف پای هر موش تجویز گردید. به گروه های کنترل نیز سلول های دندریتیک پالس نشده تزریق شد. پس از گذشت 5 روز، سلول های تک هسته ای غدد لنفاوی ناحیه ای پشت زانویی موش های ایمونیزه جدا و میزان پاسخ تکثیری این سلول ها در حضور و عدم حضور پپتید MOG35-55 ارزیابی گردید.
نتایج نشان داد که میزان پاسخ تکثیری در موش های ایمونیزه شده با سلول های دندریتیک کبدی یا طحالی پالس شده با پپتید MOG35-55 در مقایسه با گروه های کنترل مربوطه به طور قابل ملاحظه ای بیشتر بود (P<0.004). از طرفی تفاوت معنی داری در میزان تکثیر سلولی بین موش های ایمونیزه شده با سلول های دندریتیک کبد و طحال مشاهده نشد.
این یافته ها نشان می دهد که سلول های دندریتیک کبد و طحال بخوبی قادرند در محیط کشت، با آنتی ژن پالس شده و پاسخ تکثیری مناسبی را القا کنند. عدم تفاوت در توانائی سلول های دندریتیک کبد و طحال در القای پاسخ تکثیری ممکن است مبین این موضوع باشد که نوع پاسخ در شرایط داخل بدن و خارج بدن متفاوت است و فاکتورهای ریز محیطی بافتی می توانند بر سرنوشت پاسخ ایمنی تاثیر گذار باشند.