بررسی شاخص ‏های التهابی هماتولوژیک در زنان مبتلا به دیابت بارداری

با توجه به نقش التهاب مزمن در پیشرفت دیابت بارداری (GDM)، بررسی شاخص‏ های التهابی هماتولوژیک نظیر نسبت پلاکت به لنفوسیت (PLR)، نسبت هموگلوبین به پلاکت (HPR) و سایر بیومارکرهای خونی می‏ تواند در ارزیابی بیماران GDM کمک‏ کننده باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شاخص‏ های التهابی هماتولوژیک زنان مبتلا به GDM در مقایسه با گروه کنترل انجام شد.

روش کار: 

در این مطالعه گذشته‏ نگر، پرونده 300 زن باردار با تشخیص قطعی GDM بستری در بیمارستان محب یاس تهران، بین سال ‏های 1400-1398 مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، تعداد مطلق سلول های خونی و سایر پارامترهای هماتولوژیک در دو گروه مادران باردار دیابتی و نرمال ارزیابی و حساسیت و ویژگی هر یک از متغیرهای آماری معنی دار به وسیله آنالیز منحنی ROC تعیین شد. تجزیه و تحلیل‏ داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون‏ های من ویتنی یو، تی تست مستقل، ویلکاکسون و کای اسکویر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

در ارتباط با شمارش مطلق لنفوسیت (ALC)، در مقایسه دو گروه GDM و نرمال، این شاخص در تشخیص بیماران GDM دارای حساسیت 07/84% و اختصاصیت 98/37% بود که از نظر آماری معنادار بود (022/0=p). شاخص شمارش مطلق نوتروفیل (ANC) دارای حساسیت 78/66% و اختصاصیت 49/53% بود که از نظر آماری معنادار بود (012/0=p). شاخص PLR دارای حساسیت 08/54% و اختصاصیت 67/66% بود (001/0<p). با این وجود شاخص ‏های HPR و NLR از نظر آماری معنادار نبودند (05/0>p).

این مطالعه نشان داد که در بیماران GDM، شاخص های ALC و ANC کاهش و PLR افزایش می‏ یابد. بر این اساس، در مطالعات بعدی می‏توان، در جهت بهبود فرآیند غربالگری زنان باردار پرخطر از نظر GDM، ارزش پیشگویانه هر یک از این اندکس ‏ها در بروز GDM را مورد بررسی قرار داد.