مدلسازی و تحلیل نحوه پراکنش آلاینده ها در هوای شهر جدید شهریار

آلودگی محیط زیست از مسایل قرن حاضر محسوب میشود. تلاش به منظور حل این مسایل، متخصصین شهری را با مفاهیم تازه ای نظیر : بررسی میزان آلاینده ها ، مدل سازی های خرد و کلان اقلیمی روبرو کرده است. با توجه به هزینه های کلانی که برای احداث یک شهر جدید صرف میشود بهتر است قبل از اجرای هر طرحی ، تمام جوانب و مشکلات احتمالی که بعدها ممکن است شهر جدید با آن روبرو شود پیش بینی سپس درصدد حل آن برآمد. هدف این پژوهش، بررسی نحوه پراکنش آلاینده ها ، انتشار آنها و مدلسازی در هوای شهر جدید شهریار تبریز بود. برای این منظور از GIS و AERMOD و IVE مدل بین المللی انتشار از وسایل نقلیه استفاده شد. بررسی کیفیت هوا در محدوده مطالعاتی مورد نظر نشان داد مدل انتشار AERMOD یک مدل مناسب برای تعیین متوسط غلظت ساعتی و سالانه آلاینده های مورد مطالعه منابع انتشار نقطهای خطی میباشد و صحت سنجی نتایج مدل برای 5 آلاینده این امر را تصدیق کرد. با توجه به این که شبیه سازی و تحلیل پراکنش آلاینده ها مکان محور بوده، در ارتباط با شهر جدید شهریار خروجیها را میتوان در دو مقیاس شهر و محدوده 10 کیلومتری آن تحلیل کرد. نتایج مطالعه نشان داد که میزان حداکثر غلظت سالانه آلاینده ها شامل: کربن مونوکسید، ازن، دی اکسید نیتروژن، گوگرد دی اکسید و ذرات معلق به ترتیب 7/93 ،8/75 ،12/1 ،2/64 و 5/11 است. نتایج حاکی از آن است که در مقیاس شهر با توجه به باد غالب محدوده، تمرکز آلاینده ها در مرکز بوده با رنگ قرمز و در بخش شمال شرقی و جنوب غربی از تمرکز کمتری رنگ نارنجی برخوردار است و در محدوده 10 کیلومتری در جنوب غربی با وجود توپوگرافی و رشته کوه ها، باد غالب آلاینده ها را به بخش شمالی سوق دهد.