بررسی نتایج کوتاه مدت بازسازی رباط صلیبی قدامی با استفاده از تاندون پرونئال لونگوس

بازسازی رباط صلیبی قدامی یکی از رایج ترین جراحی های زانو در بزرگسالان است. انتخاب اتوگرافت مناسب نقش اساسی در بازگرداندن پایداری زانو و حداقل عوارض ناحیه اهدا کننده دارد. تاندون پرونیال لونگوس می تواند به عنوان یک اتوگرافت جایگزین مناسب برای بازسازی رباط صلیبی قدامی در نظر گرفته شود. این مطالعه با هدف ارزیابی نتایج درمانی کوتاه مدت بازسازی رباط صلیبی قدامی با استفاده از تاندون پرونیال لونگوس انجام شده است.

در این مطالعه مقطعی- توصیفی بیماران دچار پارگی رباط صلیبی قدامی، تحت جراحی بازسازی با استفاده از تاندون پرونیال لونگوس قرار گرفتند و به مدت حداقل یک سال پیگیری شدند. قطر گرافت در حین عمل اندازه گیری شد. نتایج عملکردی زانو بر اساس امتیاز Lysholm و IKDC قبل از عمل و حداقل یک سال بعد ارزیابی شد. عملکرد ناحیه اهداکننده مچ پا با استفاده از اسکورهایAOFAS  ،FADI  و دامنه حرکتی مچ پا بررسی شد.

یافته ها:

 50 بیمار (47 مرد و 3 زن) با میانگین سنی 2/24 سال (50-17 سال) و میانگین زمان پیگیری 19 ماه (24 -12 ماه) مورد مطالعه قرار گرفتند. متوسط قطر اتوگرافت پرونیال لونگوس 5/0± 22/8 میلی متر (9-7 میلی متر) بود. بیماران بهبود قابل توجهی در نتایج عملکردی و نمرات بالینی نشان دادند (001/0 <p). اختلال عملکرد قابل توجهی در مفصل مچ پا مشاهده نشد.

نتیجه گیری: 

با توجه به نتایج عملکردی حاصل از جراحی و عدم اختلال عملکرد در محل برداشت گرافت، تاندون پرونیال لونگوس به عنوان یک اتوگرافت جایگزین ایمن و کاربردی برای بازسازی رباط صلیبی قدامی توصیه می شود.