تاثیر افزودن آنزیم و باکتری های مولد اسید لاکتیک بر قابلیت هضم، تولید متان و جمعیت پروتوزوآ سیلاژ تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر افزودنی آنزیم و باکتری های مولد اسید لاکتیک بر قابلیت هضم، تولید متان و جمعیت پروتوزوآ سیلاژ مخلوط تفاله گوجه فرنگی و ضایعات کدو آجیلی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) مخلوط تفاله گوجه فرنگی و بقایای کدو آجیلی به نسبت 1: 1 (به عنوان شاهد)، 2) شاهد+آنزیم، 3) شاهد+افزودنی باکتریایی تولید شده در آزمایشگاه و 4) شاهد+آنزیم+افرودنی باکتریایی، بودند. تیمارهای آزمایشی در سه تکرار در کیسه های نایلونی به وزن 3 کیلوگرم به صورت دستی فشرده و به مدت 90 روز سیلو شدند. قابلیت هضم تیمارهای مختلف براساس روش کشت بسته، شمارش جمعیت پروتوزوآ از محلول MFS (متیل گرین، فرمالین، سیلین) و هم چنین جهت برآورد تولید گاز متان از روش آزمون تولید متان استفاده شد. نتایج نشان داد. عامل تفکیک بین تیمارهای آزمایشی متفاوت بود (0/035>P) که بیش ترین عامل تفکیک مربوط به تیمار افزودنی آنزیم بود. در تولید توده میکروبی و بازده تولید گاز بین تیمارها اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت (0/05<P). بازده تولید پروتیین میکروبی اختلاف آماری معنی دار وجود داشت (0/05>P).از نظر جمعیت پروتوزوآ بین تیمارهای آزمایشی جمعیت کل و هالوتریش ها اختلاف آماری معنی دار بود (0/05>P). ولی در جمعیت آنتودینیوم، دیپلودینیوم، افریواسکولکس،اختلاف آماری معنی دار نبود (0/05<p). از نظر تولید متان در فاکتور کل گاز تولیدی و  پتانسیل کاهش تولید متان اختلاف آماری معنی دار مشاهده شد (0/05>P). ولی از نظر متان اختلاف آماری معنی دار نبود (0/05<P). به طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از افزودنی های مختلف در مقایسه با تیمار شاهد تاثیر قابل ملاحظه ای بر ارزش تغذیه ای سیلاژ مخلوط تفاله گوجه فرنگی و ضایعات کدو آجیلی نداشتند.