بررسی تنوع و پراکنش دوکفه ای های مناطق بین جزر و مدی صخره ای در جزیره قشم

تنوع زیستی و پراکنش مکانی دوکفه ای ها در هشت ایستگاه (طولا1، طولا2، آفتاب، دفاری، تانگو، هوافضا، بیوتکنولوژی و جزیره ناز) در سواحل صخره ای قشم و در دو فصل تابستان و زمستان 1397 بررسی شد. در هر ایستگاه 1 تا 2 ترانسکت عمود بر ساحل دریا تعیین شد. در این مطالعه 14 گونه دوکفه ای از 8 خانواده شناسایی شد. حداکثر فراوانی دوکفه ای ها در فصل زمستان با میانگین 75 عدد در متر مربع در ناحیه high ایستگاه طولا2 و حداقل فراوانی آن در فصل تابستان با میانگین 11 عدد در متر مربع در ناحیه Mid ایستگاه بیوتکنولوژی مشاهده گردید. دوکفه ای Pinctada radiata در تمام ایستگاه ها گونه غالب (%9/73) بود. نتایج آزمون nMDS وجود اختلاف در ساختار و ترکیب گونه ای جمعیت دوکفه ای ها در میان فصل ها و ایستگاه های مختلف را تایید نمود. بیش ترین میزان تنوع گونه ای (شاخص شانون) در فصل زمستان در ناحیه high ایستگاه تانگو (2/55) و کم ترین مقدار آن در فصل تابستان در ناحیه high ایستگاه هوافضا (1/65) مشاهده شد. بیش ترین میزان غنای گونه ای (شاخص مارگالف) در فصل تابستان در ناحیه  high ایستگاه طولا1 (3/73) و کم ترین مقدار آن در فصل زمستان در ناحیه mid ایستگاه بیوتکنولوژی (1/87) ثبت گردید. بر اساس نتایج آزمون سیمپر، بیش ترین درصد مشارکت در عدم تشابه Bray-Curtis از نظر تراکم گونه ای، بین دو فصل تابستان و زمستان و در ایستگاه های مختلف نمونه برداری مربوط به گونه Saccostrea cucullata است. ساختار جمعیت دوکفه ای ها در ایستگاه های مورد مطالعه تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله تغییرات فصلی، توریست و مناطق مسکونی می باشد.